Het is een vraag die ik zo vaak krijg, als ik weer eens lyrisch doe over een boek dat zich recht in mijn hart heeft genesteld. Hoe slaag ik er in godsnaam in om boeken te lezen? Doe ik daar dan niet geweldig lang over? Ik heb toch jonge kindjes en een job? Tips welkom!
Meestal is het antwoord op zo’n vraag simpel. Je kiest ervoor om iets te doen, en dan doe je het. Wat volhouden betreft: dat is pas een makkie als iets zijn nut bewijst. In mijn geval is dat zo met lezen. Ik heb mezelf na een leeshiatus van bijna tien jaar ernstig moeten forceren, dat is waar. Het begin was lastig: ik was niet meer mee, stond naar de rekken in de bib en boekhandel te staren zonder een idee te hebben van wat ik wilde lezen en wat niet. Ik had moeite om in verhalen te komen, omdat mijn leeshart roestig was, en ik niet meer wist welke verhalen mijn hart doen zingen. Maar dat is allemaal zo hard gebeterd.
Nu is lezen echt mijn lang leven. Iets dat ik altijd doe, niet omdat het moet, maar omdat ik er zo’n deugd van heb om in andere mensen hun hoofd te kijken. #nevernotreading is een van mijn favoriete hashtags voor iets. (En ook de naam van mijn boekennieuwsbrief, waarover onderaan deze blogpost meer)
Wil je zelf graag meer lezen? Dit is hoe ik het aanpak:
- Zorg dat je altijd een boek bij hebt.
Altijd. Net zoals bij een camera is het beste boek dat boek dat je bij de hand hebt als je een moment hebt om te lezen. Mijn Kindle helpt me daar enorm bij, want hij weegt niks en neemt amper plaats in. Er doen zich op een dag heel wat opportuniteiten voor waarop je even wat kunt lezen, als je dat wilt. Als ik moet wachten, dan lees ik. In de auto, op de trein, bij de tandarts. Dat zijn heel wat uren op een jaar. - Reserveer een plek in je routine.
Ik lees ’s avonds. Liefst elke avond voor ik ga slapen een uurtje. Daar kom je al heel ver mee. Dat wil zeggen dat ik in dat uur geen tv kijk, maar dat vind ik totaal niet erg. Ik kruip vaak lekker asociaal in bed terwijl mijn man tv kijkt, en dan geniet ik van mijn boek. Of ik zit in mijn spiksplinternieuwe leeszetel, terwijl hij tv kijkt. Wij vinden dat allebei helemaal niet erg. - Koppel lezen aan iets anders.
Van Gretchen Rubin’s boek over gewoontes heb ik geleerd dat de “strategy of pairing” een enorme hulp kan zijn als je jezelf iets wilt aanleren. Het komt erop neer dat je de ene gewoonte aan de andere koppelt. Je auto wassen als je gaat tanken. Telkens je in bad gaat je wenkbrauwen bijwerken. Je vitamines nemen voor je je tanden poetst. Een boek openslaan nadat je naar het nieuws hebt gekeken of de kindjes in bed hebt gestopt is exact hetzelfde. Zo maak je er na een tijd een gewoonte van, waarbij je niet eens meer nadenkt. Lezen of niet lezen? Bij mij is het lezen. (of het moest zijn dat ik te moe ben, dan is het zuchten en gaan slapen) - Zorg dat je altijd weet wat je volgende boek wordt.
Dit is een hele belangrijke om ervoor te zorgen dat er geen drie maanden tussen twee boeken zitten. Als ik het ene boek dichtsla gun ik mezelf een avond om te bekomen, en dan start ik met het volgende. Ik ben dus altijd bezig in een boek. Is dat niet zo, dan vind ik het raar. De boekenwebsite Goodreads is mijn number one tool om altijd te weten wat ik wil lezen. Graag lezen en niet op Goodreads zitten is volgens mij echt zonde. Er staan bijna zevenhonderd boeken op mijn to read-lijst. De kans dat ik zonder inspiratie val is zo goed als nihil. (wil je weten wat ik aan het lezen ben en wil lezen, voeg me dan toe als vriend) - Stel een doel.
In de blogpost “Waarom ik elk jaar een leesdoel stel (en hoe jij dat ook kunt doen)” vertel ik je daar meer over. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar mijn leesdoel is een stamp onder mijn gat voor als ik even vergeet hoeveel deugd ik heb van lezen en blijven lezen.De combinatie van al deze dingen zorgen ervoor dat ik al een paar jaar makkelijk mijn leesdoel van 35 boeken haal, en ook nu zit ik, ondanks een verhuis, keihard op schema.
Hier deelde ik ook al eens enkele tips om meer gelezen te krijgen.
Slaag jij erin om veel te lezen? Of zou je het willen?
Waar loop je op vast?
(Ben je op zoek naar boekentips? Ik heb mijn boekennieuwsbrief #nevernotreading weer op gang getrokken en verstuur hem vanavond, gevuld met zomerse boekentips. Als je je daarvoor inschrijft ontvang je hem straks nog, anders is het weer een maand wachten)
Aan het einde van elke maand deel ik welke boeken ik heb gelezen, en of ik ze goed vond of niet. 
Koken, ik doe dat echt machtig graag. Alleen tempert mijn enthousiasme behoorlijk als het voor mijn zoon is. Ik hoor van veel mensen dat hij een gemakkelijke eter is, zelfs best veel dingen met eerder lastige smaken eet voor zo’n jong kindje (hij zou zich te pletter eten aan ansjovis, bijvoorbeeld) maar ik vind hem toch nogal een ondankbaar publiek. Wispelturig, ook. De ene dag is hij wild van zalm, maar dat kan een week later helemaal omslaan, altijd net als ik zelfzeker aan kom zetten met wat in mijn hoofd wel zijn lievelingsmaal moet zijn: zalm met kerstomaatjes en pasta. Plots lust hij dan geen zalm meer, vindt hij kerstomaatjes iets voor regelrechte losers, en pasta, dacht ik echt dat hij nog pasta lust? Baha, moeder, vergeet nooit les nummer één: nooit zeker van jezelf zijn in het bijzijn van een kleuter. Al helemaal niet als het om eten gaat.
Soms wou ik dat ik een percentje kreeg op het aantal Kindle e-readers dat onder enige invloed van mijn enthousiasme is aangeschaft. Het zou in de laatste vijf jaar vast een bedrag betreffen dat stevig genoeg aantikt om elke maand een nieuw boek te kopen, en ik heb nochtans totaal geen deal met 
