Monthly Archives: juli 2018

Hoe ik elk jaar meer dan dertig boeken lees

IMG_3900Het is een vraag die ik zo vaak krijg, als ik weer eens lyrisch doe over een boek dat zich recht in mijn hart heeft genesteld. Hoe slaag ik er in godsnaam in om boeken te lezen? Doe ik daar dan niet geweldig lang over? Ik heb toch jonge kindjes en een job? Tips welkom!

Meestal is het antwoord op zo’n vraag simpel. Je kiest ervoor om iets te doen, en dan doe je het. Wat volhouden betreft: dat is pas een makkie als iets zijn nut bewijst. In mijn geval is dat zo met lezen. Ik heb mezelf na een leeshiatus van bijna tien jaar ernstig moeten forceren, dat is waar. Het begin was lastig: ik was niet meer mee, stond naar de rekken in de bib en boekhandel te staren zonder een idee te hebben van wat ik wilde lezen en wat niet. Ik had moeite om in verhalen te komen, omdat mijn leeshart roestig was, en ik niet meer wist welke verhalen mijn hart doen zingen. Maar dat is allemaal zo hard gebeterd.

Nu is lezen echt mijn lang leven. Iets dat ik altijd doe, niet omdat het moet, maar omdat ik er zo’n deugd van heb om in andere mensen hun hoofd te kijken. #nevernotreading is een van mijn favoriete hashtags voor iets. (En ook de naam van mijn boekennieuwsbrief, waarover onderaan deze blogpost meer)

Wil je zelf graag meer lezen? Dit is hoe ik het aanpak:

  1. Zorg dat je altijd een boek bij hebt.
    Altijd. Net zoals bij een camera is het beste boek dat boek dat je bij de hand hebt als je een moment hebt om te lezen. Mijn Kindle helpt me daar enorm bij, want hij weegt niks en neemt amper plaats in. Er doen zich op een dag heel wat opportuniteiten voor waarop je even wat kunt lezen, als je dat wilt. Als ik moet wachten, dan lees ik. In de auto, op de trein, bij de tandarts. Dat zijn heel wat uren op een jaar.
  2. Reserveer een plek in je routine.
    Ik lees ’s avonds. Liefst elke avond voor ik ga slapen een uurtje. Daar kom je al heel ver mee. Dat wil zeggen dat ik in dat uur geen tv kijk, maar dat vind ik totaal niet erg. Ik kruip vaak lekker asociaal in bed terwijl mijn man tv kijkt, en dan geniet ik van mijn boek. Of ik zit in mijn spiksplinternieuwe leeszetel, terwijl hij tv kijkt. Wij vinden dat allebei helemaal niet erg.
  3. Koppel lezen aan iets anders.
    Van Gretchen Rubin’s boek over gewoontes heb ik geleerd dat de “strategy of pairing” een enorme hulp kan zijn als je jezelf iets wilt aanleren. Het komt erop neer dat je de ene gewoonte aan de andere koppelt. Je auto wassen als je gaat tanken. Telkens je in bad gaat je wenkbrauwen bijwerken. Je vitamines nemen voor je je tanden poetst. Een boek openslaan nadat je naar het nieuws hebt gekeken of de kindjes in bed hebt gestopt is exact hetzelfde. Zo maak je er na een tijd een gewoonte van, waarbij je niet eens meer nadenkt. Lezen of niet lezen? Bij mij is het lezen. (of het moest zijn dat ik te moe ben, dan is het zuchten en gaan slapen)
  4. Zorg dat je altijd weet wat je volgende boek wordt.
    Dit is een hele belangrijke om ervoor te zorgen dat er geen drie maanden tussen twee boeken zitten. Als ik het ene boek dichtsla gun ik mezelf een avond om te bekomen, en dan start ik met het volgende. Ik ben dus altijd bezig in een boek. Is dat niet zo, dan vind ik het raar. De boekenwebsite Goodreads is mijn number one tool om altijd te weten wat ik wil lezen. Graag lezen en niet op Goodreads zitten is volgens mij echt zonde. Er staan bijna zevenhonderd boeken op mijn to read-lijst. De kans dat ik zonder inspiratie val is zo goed als nihil. (wil je weten wat ik aan het lezen ben en wil lezen, voeg me dan toe als vriend)
  5. Stel een doel.
    In de blogpost “Waarom ik elk jaar een leesdoel stel (en hoe jij dat ook kunt doen)” vertel ik je daar meer over. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar mijn leesdoel is een stamp onder mijn gat voor als ik even vergeet hoeveel deugd ik heb van lezen en blijven lezen.De combinatie van al deze dingen zorgen ervoor dat ik al een paar jaar makkelijk mijn leesdoel van 35 boeken haal, en ook nu zit ik, ondanks een verhuis, keihard op schema.

Hier deelde ik ook al eens enkele tips om meer gelezen te krijgen.

Slaag jij erin om veel te lezen? Of zou je het willen?
Waar loop je op vast?

(Ben je op zoek naar boekentips? Ik heb mijn boekennieuwsbrief #nevernotreading weer op gang getrokken en verstuur hem vanavond, gevuld met zomerse boekentips. Als je je daarvoor inschrijft ontvang je hem straks nog, anders is het weer een maand wachten)

5 beelden, 5 dingen: de verhuis

IMG_3841Schermafdruk 2018-07-21 20.17.52IMG_3829IMG_3822IMG_3852
  1. GUESS WHAT, WIJ ZIJN VERHUISD. (dat wisten jullie al, als jullie de pagina van deze blog volgen op Facebook en jullie timeline zagen vastlopen met beelden en stresskes de laatste weken. Ik ga nu bijna stoppen) Er zijn twee zaken die ik iedereen die wil verhuizen en zich daar geen natural in voelt (lees: daar zwaar tegenop ziet) kan aanraden. Het eerste is het huren van Kodiboxen. En neen, dit is niet gesponsord, ik heb ze zelf betaald. Daar heb ik even over getwijfeld, want het is natuurlijk een extra kost om 60 boxen te huren voor twee weken. Maar het heeft ons verhuisleven waanzinnig vergemakkelijkt. (dikke merci dus aan diegene die ze tipte op deze blog!) Al onze verhuizers hebben er hun waardering over uitgesproken doorheen de verhuisdag. Hoe makkelijk ze te tillen zijn, hoe goed het is dat ze hun volume houden als je ze stapelt, hoe vlot je een verhuiswagen vult. Ik voeg daaraan toe: hoe makkelijk je ze weer opent en sluit als je iets hebt ingepakt dat je nog nodig blijkt te hebben. Hoe handig het was dat we ze vijf hoog konden stapelen tegen de muren van onze oude crib. Ik zou het zo opnieuw doen. Nog zoiets: morgen komen ze ze halen, waardoor al mijn boxen leeg zijn en mijn kasten gevuld. Drie dagen na de verhuis. In ons vorig huis deed ik zes jaar na de verhuis nog kartonnen dozen open. No kidding. No kidding at all.
  2. Het tweede dat ik zou aanraden is verhuizen met de steun en aanmoediging van iemand die van aanpakken en organisatie weet. De ravissante Ilse van In Orde stelde mij enkele maanden geleden voor om me te helpen met een plan, en man man man, ik kan er niet overheen hoe geweldig haar hulp voor mij is geweest. Ik weet het: er zijn mensen die dat gewoon doen, dozen vullen en leven met de chaos die erbij komt. Maar Youri en ik zijn zeer gevoelig voor chaos en dingen die minder efficiënt lopen dan zou kunnen. Wij hebben zaterdag de vlotste verhuis ooit gehad. Dankzij de voorbereiding van Ilse, en ik die maar een stappenplan te volgen had. Aan alles was gedacht: de verkeersborden op tijd regelen, zorgen dat er bouten waren om de wasmachinetrommel vast te zetten, dat de verhuizers eten hadden (en koffie en cake van bij Queen’s Coffee) en ik bestek had om alles te vergemakkelijken. Dankzij mijn verhuisschrift (een bullet journal, alleen maar voor de verhuis) wist ik alles zitten. Er komt gigantisch veel kijken bij zo’n verhuis, en doordat mijn voorbereiding waterdicht was, ben ik nu gewoon zo goed als klaar. Zo chill. Zo zen. Zo’n fijne verhuisdag zonder stress, en zo leuk toekomen in onze nieuwe crib. Eeuwige dank Ilse, en schrijf dat verhuisboek, the world needs you (of toch dat deel dat verhuisplannen heeft).
  3. Ik hield –as I do– rekening met zoveel dat verkeerd kon lopen dat alles tot nu toe alleen maar enorm meevalt. We voelen ons allemaal geweldig thuis in de nieuwe crib. Ik had een dubbel gevoel gevreesd, en dat komt vast nog als ik de lege crib deze week ga schoonmaken. Maar we zijn precies allemaal zo blij. Het is heerlijk rustig in onze nieuwe crib, en mooi, en onze goesting en alles waar we al zo lang van dromen. De kindjes slapen goed, wij ook. Het uitzicht vanuit mijn bureau is fabuleus. Het is tien minuten wandelen van de school van de kindjes, anderhalve minuut met de auto. Het is goed, zo goed.
  4. Zo dankbaar voor alle helpers ook. Mijn schoonzus zei het toen we aan het uitpakken waren om half elf in de voormiddag (say what?!): de mama’s gingen zo trots geweest zijn op het teamwork. En nog zoiets: de geweldig sympathieke Bert van bertnbreakfast kwam spontaan helpen, zeg nu nog eens dat dat internet maar iets is dat niks voorstelt. Merci Bert, merci aan iedereen die meehielp en zich in het zweet werkte, jullie zijn de max en ik had niet geweten wat ik zonder jullie had gedaan.
  5. En dan nu nog een week werken, en dan congé. Hier. Eindelijk. Zotcontent. Yasss.

Verhuizen is de mooiste zomersport (just kidding)

IMG_3798Gisteren heb ik zeker twee liter vocht verloren.
Geen tranen, al heeft het soms weinig gescheeld. Zweet jong, zweet. Een heel huishouden in boxen steken bij dertig graden is niet te onderschatten, geloof me.

IMG_3796

Chance dat ik dankzij verhuiscoach Ilse een verhuisschrift heb, zodat het zweten niet zozeer van de stress komt, maar wel van de inspanning.

Ik denk altijd dat ik te rationeel ben voor zo’n shit, en dan zie ik mezelf vers geopereerd toekomen in dit huis om er voor het eerst te slapen. Zie ik mijn moeder hier nog stofzuigen in de living, vlak voor onze verhuis. Mijn levende moeder, die nog niet wist dat ze ziek was, maar wel al van alles had woekeren in haar lichaam. Zie ik ons jaren later arriveren met baby Dexter in de maxi cosi, geen idee hoe het nu verder moest. Zie ik ons verdwaasd thuiskomen na dat andere, veel te vroege afscheid.

Het is hier bijna vaarwel en veel plezier ermee, en dus ook bijna welkom in de nieuwe crib.

IMG_3385

In dat nieuwe huis waar we al zo lang van dromen, en dat nu gewoon is wat we graag wilden.

Licht. Ruim. Rustig.
(Allez ja, nu nog even niet, want ze zijn de crèpi aan het zetten)

Zottigheid.
Nog drie dagen.

Zomers topidee: zoeken in een blok ijs!

IMG_3580Disclaimer: het is niet bij mij dat jullie moeten zijn voor dolle knutselideeën. Behalve als ik ze heb gestolen van Pinterest, heb uitgetest en tot de vaststelling ben gekomen dat ze werken. Als in: kinderen die een uur bezig zijn zonder te zeggen dat ze zich vervelen. Ge moet kinderen hebben om te snappen wat voor een succes dat is. (en ja, het is met water, maar het leek mij bij code geel verstandiger dan een zwembadje vullen. En het was minstens even verfrissend)

Nodig:

  • een plastieken bak die in de diepvries past, in dit geval een van IKEA
  • water
  • kleine speelgoedjes die niet per se heel moeten blijven
  • gereedschap als hamertjes, penseeltjes, lepels, zout en eventueel warm water (voor als ze het beu zijn. De mijne werden het niet snel beu, tot mijn verbazing)

Vul de bak met een centimeter of drie water en verdeel er wat speelgoedjes in. Zet in de diepvries tot de laag ijs is geworden. Verdeel opnieuw een paar speelgoedjes en voeg een paar centimeter water toe. Herhaal een paar keer tot je ijsblok volledig is.

Kap uit in de tuin.
Geef de kindjes wat gereedschap.

IMG_3578
Let op dat ze elkaars vingers en teentjes niet afkappen.

Sit back and relax.