Category Archives: lilith tipt

lilith selecteert acht boeken om mee te nemen op vakantie

lezen op het strand

Ik hoop van harte dat jullie fijne zomertripjes in het vooruitzicht hebben waarop er veel gelezen en geaperitiefd kan worden, want in mijn ogen zijn dat de beste tripjes die een mens kan maken. Ik weet zelf nog niet goed of er zo eentje inzit bij ons, maar dankzij mijn fantastische leesclub en het feit dat ik soms om negen uur in bed kruip met een boek heb ik de afgelopen tijd behoorlijk wat kunnen lezen. Echt goede dingen, ook.

Dus voor de mensen die mij al eens naar een leestip vragen, dit zijn volgens mij acht perfecte boeken om mee te nemen naar het strand/de camping/het achterste van uw hof.

de leukste boeken voor op het strand

* One Day: dit boek is al een paar jaar oud, maar als er een boek is dat ik dringend wil herlezen (en ik ben zo iemand die nooit herleest omdat het leven en de tijd om boeken te lezen daar te kort voor is) dan is het dit. One Day is het verhaal van Emma en Dexter (aha! En jullie maar denken dat ik mijn bloedje van een zoon naar een seriemoordenaar zou vernoemen!) en hoe zij zich tegenover elkaar en andere mensen verhouden op dezelfde dag, maar telkens een jaar later, twintig jaar lang. Zeer grote boekenliefde, dit. Ik wou dat ik nog eens terug kon naar het voor de eerste keer mogen lezen.

* The Interestings: heb ik wel recent gelezen en was na One Day de meest entertainende en meeslepende roman die ik de laatste jaren in handen kreeg, denk ik. The Interestings is een coming of age roman over een groep vrienden op zomerkamp en hoe zij evolueren door de jaren heen. Wat gigantisch doet denken aan het concept van One Day, dus. Ik ben daar duidelijk een geweldige sucker voor. In het Nederlands heet deze “De Interessanten“. Hmm. Laat dat u evenwel vooral niet afschrikken: dit is van het heerlijkste dat een vakantieboek kan zijn.

* The Dirt: Confessions of the World’s Most Notorious Rock Band: voor iedereen die houdt van de smeuïgheid van een goed roddelboekje maar iets dikkers wil lezen aan het zwembad, de overheerlijke autobiografie van Mötley Crüe is een must read. Vol drugs en seks en schandalen om duimen en vingers van af te likken. Iedereen moet The Dirt gelezen hebben. Just sayin.

* De 13 1/2 levens van Kap’tein Blauwbeer: oke, ik loog daarnet. Deze heb ik ooit verslonden toen ik nog op kot zat en een kotgenoot het in zijn kast had staan, en ik wil hem doodgraag nog eens herlezen. Voor de fantastisch genietbare absurditeit van het verhaal van een blauwe beer op odyssee in flippy Zamonië. Ik hoop hem ooit met Dexter te kunnen lezen. Doe uzelf een plezier, en lees dit meesterwerk. Wat boeken over blauwe beren betreft zit deze in mijn bovenste schuif.

de leukste boeken voor op het strand

* Waarvan wij droomden: kwatongen beweren dat wij in onze leesclub vooral tetteren en drinken, en die kwatongen hebben gelijk, maar er wordt ook druk gelezen en boeken ontdekt. Zonder Reading Between The Wines had ik dit boek over Japanse picture brides nooit gekocht, laat staan gelezen, en dat zou echt zonde geweest zijn. Dit is het zwaarste boek van deze reeks, en ook het dunste. En het is behoorlijk fantastisch.

* This is where I leave you: toen ik de eerste keer een boek van Jonathan Tropper in mijn handen had wist ik het. Ik wilde alles van die mens lezen. Ondertussen heb ik al behoorlijk mijn best gedaan, en dit is volgens mij mijn favoriete Tropper. Een zot en heerlijk geschreven verhaal van een kerel die een week moet deelnemen aan shiva, een soort Joodse rouwperiode voor de dood van zijn vader. Lachen en wenen. Maar vooral veel lachen. En het is verfilmd! Al weet ik niet of ik hem wel wil zien, want zoals we allemaal al duizend keer te vaak hebben gehoord: de film is nooit zo goed als het boek. Zeker niet als het boek geniaal was. EN DAT WAS HET.

* How to be like Walt: jullie weten ondertussen dat mijn kind vernoemd is naar Dexter Mayhew uit One Day, en dankzij deze fenomenale biografie is zijn tweede naam Walt. Het was bijna zijn eerste, maar we zijn nog van gedacht veranderd. Ik heb dit boek zo graag gelezen en was ongelooflijk geïnspireerd. En ik ben nochtans niet zo iemand die slaapt in slaapkleedjes van Mickey Mouse of alle films heeft gezien. At all. Maar Walt Disney, what a guy.

* Friends like These: de vraag waar dit boek om draait is “hoe ver zou je gaan om de oude bende weer samen te krijgen?”. Ik hou van Danny Wallace zijn humor, ik hou van nostalgie, en ik was zot van het doldwaze idee van op zoek gaan naar de mensen uit je kindertijd om te zien of je het kind in hen en jezelf weer naar boven kunt halen. Echt een paar keer luidop zitten lachen op de trein en me daar een beetje om geschaamd.

Zo, volgens mij kunnen jullie weg!
Andere heerlijke vakantieboekentips zijn zeer welkom in de comments.

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

lilith tipt: Bia Mara, de lekkerste fish and chips van Brussel

Bia Mara Brussel

Fish and chips bij Bia Mara in Brussel.

Het fijne aan journalist zijn is dat je jezelf op plaatsen begeeft waar je als administratief bediende (ik zeg maar wat) niet snel naartoe zou gestuurd worden. Naar een fish and chips restaurant in Brussel, bijvoorbeeld. Ik was in Londen al wel een keer in een traditionele chippie geweest, en wat ze me daar voorschotelden vond ik lekker maar vooral ook vreselijk vettig. Mijn maag kan helemaal niet meer goed tegen vettig, en dus was ik van plan om het hoofdstuk vis in bierbeslag met slappe frietjes voor de rest van mijn dagen af te sluiten. Maar toen kreeg ik een mail van Lieve van de redactie van De Standaard Magazine, of ik zin had om er een stuk over te maken. Zoals wel vaker dacht ik: waarom ook niet?

De kans bestond immers dat ik nog nooit echt goede fish and chips had gegeten. En zou dat niet jammer zijn? Het duurde even van researchen en rondbellen voor ik via een paar omwegen bij Barry van Bia Mara arriveerde, maar van zodra ik hem en zijn authentieke Ierse enthousiasme aan de lijn kreeg wist ik dat ik naar Brussel wilde. Hoe sneller hoe liever. “Let me blow you away, Kelly”, zei hij. Dus ik naar de Marché aux Poulets.

Bia Mara bleek een kleine maar heerlijke zaak te zijn waar ze erg begaan zijn met de kwaliteit en versheid van hun producten (de eerste maanden stuurden ze elke dag hele bakken vis terug naar hun leveranciers omdat ze niet content waren) en waar ze erop staan dat ze alles zelf maken: van het beslag voor de vis (dat veel lichter is en veel minder vet opneemt dan bij de traditionele fish and chips, en dus een minder grote aanslag op de ingewanden is) tot de mushy peas die ik bij elke maaltijd zou willen serveren en het uitgebreide en hemelse assortiment sausjes.

mushy peas en kool bij bia mara

Mushy peas en cole slaw.

De kaart verandert constant, en je eet er gerechten die gebaseerd zijn op de wereldkaart: van Italiaanse tot Ethiopische en Argentijnse variaties op witte visfilet met een korstje. Ik at de klassieke versie met kabeljauw en een beslag met basilicum en citroen en was een kwartier lang in fish and chips heaven.

Het artikel staat dit weekend in De Standaard Magazine, en ik moet dringend nog eens naar Brussel om daar samen met mijn vent fish and chips te gaan eten. Mochten jullie daar eerder in slagen: doe Barry mijn groeten!

Disclaimer: En omdat ik elke keer dat ik een foto post waarop vlees of vis staat de vraag krijg of wij geen vegetariërs meer zijn: wij zijn nooit vegetariërs geweest. Wel mensen die thuis volledig vegetarisch leven, en op locatie al eens een stukje vlees of vis bestellen. Daar is al jaren niks aan veranderd, en ook geen plannen.

lilith <3 Barcelona: tien tips voor de leukste plekken van de stad

barcelonaheader

Een jaar geleden keerden Youri en ik na tien jaar terug naar Barcelona. Ik werd tot mijn verbazing nog honderd keer verliefder op de stad dan de eerste keer, en toen was het nochtans al grote liefde geweest. Tien jaar citytripervaring finally paying off, in de vorm van een hoop leuke adresjes en plaatsen die ons hoofd deden duizelen.

Om het citytripseizoen voor geopend te verklaren deel ik de plekken die ons bezoek toen zo geweldig maakten.

  • met een cliché kun je maar beter beginnen, dan is het ook achter de rug. Wie Barcelona bezoekt eet tapas, en daarin heb je twee belangrijke soorten, zo werd ons verteld door een gids: de pincho’s, kleine gerechtjes die vaak met een tandenstoker op een stuk brood worden geprikt en eerder aan een snack doen denken, en de tapas, vaak iets groter en daardoor eerder een soort voorgerecht qua omvang. Wij gingen telkens voor de laatste, en genoten mateloos van de spicy patatas bravas en de romige burrata en nog een hoop andere heerlijke schotels bij Tapeo del Born in de fantastische wijk El Born.
burrata bij tapeo barcelona

Creamy burrata bij Tapeo del Born

  • we hadden ook een goede tapaservaring bij Casa Guinart op de hoek van La Boqueria, nochtans een echte toeristenplek waarvan je niet zou verwachten dat je er echt lekker zou kunnen eten. Wij zaten er aan de toog, smulden van heerlijke sardientjes en boquerones en hadden een heerlijke avond.
bar lobo barcelona

Ontbijten bij Bar Lobo is de max

  • onze favoriete plek voor koffie en ontbijt was hands down Bar Lobo, vlakbij de Ramblas in centrum Barcelona. Op de Ramblas zelf kun je maar beter niks eten, weten wij ondertussen uit ervaring, wegens gemikt op toeristen die toch nooit meer zullen terugkeren en terecht. Maar Bar Lobo is een ander verhaal, daar is de koffie zo lekker en het ontbijt zo smullen dat ik wou dat er een Bar Lobo in Ieper was. En ook nog eens supermooi en inspirerend ingericht, big love.

    la boqeria

    La boqeria: de hemel op aarde voor foodies.

  • we moeten daar niet belachelijk over doen: hoe toeristisch ook, La Boqeria is hands down een van mijn favoriete plaatsen van heel Barcelona en de wereld. Op de markt kan ik uren rondhangen om te proeven van Iberische ham en gemarineerde olijven en mijn ogen uit te kijken naar alles dat er in de aanbieding is. Wij hadden plannen om iets te gaan eten bij de wereldberoemde Pinotxo, maar er was nooit plaats. We hebben hem wel gespot. Het is ook iets.
sagrada familia barcelona

Wow, zeggen we daartegen.

  • huizenhoog cliché, maar wie in Barcelona is en niet binnenloopt urenlang gaat aanschuiven voor de Sagrada Familia maakt een enorme fout. Want één van de meest indrukwekkende dingen die je in dit leven kunt zien, volgens mij. Naar het schijnt kun je ook tickets op voorhand kopen en gewoon langs de rij dommerds die dat niet hebben gedaan doorlopen. Neem het van een dommerd aan die daar vorig jaar een hele tijd heeft staan aanschuiven in de gietende regen: doe dat maar. Wie van Gaudi houdt moet ook een keer naar zijn fantastische Park Guëll, en dat is het leukste als er weinig volk is. Then again: is dat niet bij alles zo? Of klinkt dat vreselijk onsympa?
barcelonatrip6

<3

  • wij zaten met ons Airbnb appartementje geweldig centraal, knal aan de Plaça Reial in de buurt Barri Gottic. Geweldige plek om op een terrasje te gaan zitten met een Sangria en naar mensen te kijken, neem het van mij aan.
het strand van Barcelona

Leve de liefde!

  • het strand vind ik het leukst in de late namiddag, als het wat begint af te koelen maar het nog wel warm genoeg is om op een stoel in het zand aan een van de strandbarretjes te gaan zitten kijken naar de strandmuzikanten. En dit soort romantische foto’s te nemen.
  • in Barcelona heeft elke buurt zijn eigen persoonlijkheid, en volgens mij zijn ze allemaal wel de moeite om te bezoeken. Ik heb het persoonlijk nogal voor El Raval, omdat je er gekke winkeltjes hebt zoals de geweldige circuswinkel MalabArte, maar mijn hart gaat ook keihard uit naar El Born en dan vooral de buurt rond de supermooie Santa Maria Del Mar kerk.

Waarlijks, alleen al door naar de foto’s te kijken krijg ik keihard zin om nog eens terug te gaan. Wie weet doe ik dat wel. Hebben jullie iets met Barcelona? Voel jullie vooral vrij om jullie hotspots aan te vullen in de comments hieronder, ik ben benieuwd!

Deze post kwam tot stand in samenwerking met Accor Hotels, maar alle meningen zijn van mij en mij alleen.

Ieper city guide: 16 tips om je bezoek nog fijner te maken

Ieper city guide

Jullie willen graag eens afkomen naar Ieper. Dat merk ik aan de vele vragen en mails die ik krijg rond het thema. Ik heb mijn Ieperse hotspots al eens gedeeld, en ik post al eens een review van een leuk restaurant, maar er zijn meer vragen dan dat. Gelukkig heb ik ook antwoorden, ik woon hier namelijk. Aan de hand van die antwoorden: mijn hoogst persoonlijke compleet subjectieve en dus niet voor iedereen even waardevolle Ieper city guide. Yeah! Of zoals ze in Ieper zeggen: “Mo ja vint!”.

  • er zijn een paar dingen die je moet zien als je Ieper bezoekt. Als je maar één dag in de stad bent, dan raad ik aan: de Last Post, elke avond om 20 uur aan de Menenpoort, en nog steeds een moment dat mij geen enkele keer koud laat. Het In Flanders Fields Museum. Het geweldige en nieuwe Yper Museum. Fietsen huren (bij Chez Marie aan de markt of hotel Ambrosia, bijvoorbeeld) en op een kaart die je op de toeristische dienst in de Lakenhalle hebt gehaald uitvogelen waar je heen wilt. Of een tour boeken die je naar het zeer indrukwekkende Tyne Cot Cemetery in Passendale brengt. Bij helder weer heb je van daaruit een prachtig zicht over Ieper, maar ook bij minder helder weer is dit een plek die je niet snel vergeet. Bij het zeer fijne Chez Marie verhuren ze ook een tuk tuk. Zelf nog niet gedaan, maar al vaak zien rijden en het ziet er geweldig leutig uit.
  • in het stadscentrum zijn er maar twee militaire begraafplaatsen. Eén ervan is wel meteen het mooiste plekje van de hele stad, wat mij betreft. Vanop de markt een klein kwartier stappen, maar wel adembenemend mooi: het Ramparts Cemetery aan de Rijselpoort.

    ieper city guide: ramparts cemetery

    Ramparts Cemetery.

  • ik word wel eens aangeklampt door toeristen op zoek naar de loopgraven. Ze kunnen lang zoeken, want die zijn er niet, binnen de stadsmuren. Wel op de industriezone, in de vorm van de Yorkshire Trench. Volgens kenners is Bayernwald in Wijtschate evenwel interessanter om te bezoeken.
  • de Lakenhalle is niet authentiek, maar werd heropgebouwd nadat het centrum van de stad gehavend uit de oorlog kwam. Vanop de belforttoren heb je een indrukwekkend uitzicht over Ieper. De beklimming kan je enkel doen in combinatie met een bezoek aan het museum.
    ieper city guide: de lakenhalle
  • wie graag over de oorlog leest moet in het winkeltje van het In Flanders Fields Museum zijn. Veel keuze, daar.
  • het kan aan mij liggen, maar ik loop ook graag eens de kathedraal binnen. Nog zo’n adembenemend plekje is de Saint Georges Memorial Church, een Anglicaans kerkje waar vooral de kussens op de stoelen erg speciaal zijn.
  • winkelen in Ieper kan dan weer ernstig tegenvallen. Toch als je de grote ketens verwacht, want die zijn er niet. Obelisk, De Balans en Skin Clinic zijn zowat de enige plaatsen waar ik in Ieper mijn geld uitgeef. Maar dan wel enthousiast.

    Ieper city guide: rose rouge

    Froy & Dind bij Rose Rouge.

  • eten op de markt (na Sint-Niklaas trouwens de grootste van het land, uhuh) is niet het beste idee ooit. Toch niet als je het niet hebt voor altijd hetzelfde eten (frieten met stoofvlees, vispannetje, omelet natuur), op een manier klaargemaakt die ervoor zorgt dat je maar één keer wilt gaan. Wil je per se onder de Lakenhalle eten, kies dan voor In ’t Klein Stadhuis of Markt 22. Recent ben ik ook fan geworden van ‘t Appel. Lekkere broodjes met pastrami en verse soep, om maar iets te zeggen, en Jim en Eefje zijn bijzonder fijne mensen.
  • gezellig en leuk eten doe je in Den Olifant of bij Depot Ieper, waar je ook kunt winkelen, en tof. Veggie? Dan zijn dat ook de plekken waar je best gaat als je geen kaaskroket met een blad sla voorgeschoteld wilt krijgen. Depot heeft op dit moment de lekkerste veggie opties als je snel en lekker wilt eten. Wil je het iets klassieker, dan is het restaurant van Hotel Ariane ook een aanrader. Zij hebben ook een erg fijn terras, weg van de drukte van de Grote Markt.
  • de vestingroute is de leukste wandeling in de stad, en brengt je langs de Menenpoort, de Rijselpoort en die mooie begraafplaats waar ik het over had. While you’re at it kun je ook de Kazematten bezoeken, of de IJskelder, al moet dat wel met een gids. Je kunt ook gewoon heel enthousiast over de vestingen lopen. Daar moet niet voor gereserveerd worden of niks.
    ieper city guide: de vestingen
  • ik slaap altijd in mijn eigen crib, maar hoor goede dingen over Main Street en Albion Hotel. Ariane is volgens mij ook geen slechte plek om te overnachten. Wie sjiek wil doen met bubbelbaden moet een eind verder zijn, bij Manoir Ogygia in Poperinge.
  • de lekkerste cappuccino en koffie en drink je bij Depot Ieper. Ze hebben er ook heerlijke dessertjes. Voor ijs moet je bij Gusto d’Italia zijn, voor sapjes en smoothies bij Maona.
  • uitgaan in Ieper is zoeken. Toch als je niet tussen zatte zestienjarigen terecht wilt komen. Mijn favoriete café om tot een stuk in de nacht de wereld te verbeteren is Kaffee Bazaar. Zot veel keuze uit allerhande bieren ook, en de uitbaters zijn geweldig.ieper7
  • Ieper is bereikbaar met de trein, dan sta je op een kwartier te voet op de markt. Met de auto kan ook, al moeten ze hier nog de eerste ondergrondse parking uitvinden. Er rijdt ook een centrumbus tussen de belangrijkste locaties.
  • het Ieperse dialect mag dan compleet onverstaanbaar lijken, de meeste mensen beheersen wel een paar woorden Algemeen Beschaafd. Als je er echt niet aan uitraakt roep je best “wuk?” en hoop je dat het bij een tweede poging wel lukt.
  • het mooiste terras is dat van het Eilandje. Waar je gammele bootjes kunt huren om de vestingen af te roeien. En Sangria kunt drinken terwijl je dat niet doet, maar wel naar het bootjesgeploeter van andere mensen kijkt.
    ieper city guide: het eilandje

Disclaimer: dit is een zeer subjectief en door mij gekleurde mening over Ieper. Alles is dus even hard waar als niet waar. Geniet desalniettemin van uw bezoek, en laat eens weten hoe het is geweest, en of ik nog dingen over het hoofd heb gezien.

Disclaimer 2: het gevoel dat er nog dingen zijn waarover ik tips kan geven? Mail ze naar lilith@talesfromthecrib.be, en ik zet mij eraan.

Noot van de auteur: deze blogpost is aangepast in januari van 2019 om de informatie zo accuraat mogelijk te houden.

Bewaren