Tag Archives: hotspots

lilith loves Kaffie, Ypres Coffee Roasters

kaffie ieperHet moet een van de mooiste dagen van 2011 geweest zijn, samen met de dag waarop ik wist dat ik zwanger was van Dexter. Het toeval wil dat de twee praktisch samenvielen: ik bleek zwanger, en ik ontdekte dat er een ongelooflijk fijne nieuwe koffiebar in Ieper was. Het gevolg was dat ik veel te veel koffie dronk om goed te zijn voor een zwangere vrouw (ge moet het dan maar weten als ge een huilbaby krijgt, madam) en dat Youri en ik zo goed als al onze zondagen doorbrachten bij Dries en Julie in Mimi’s.

Toen ze een paar jaar later aankondigden dat ze de zaak overlieten om nieuwe avonturen te gaan beleven brak ons hart, maar we snapten het. Niet dat we zelf nog veel tijd hadden om koffietjes te gaan drinken, want ondertussen hadden we een kind, maar toch: het deed pijn. Mimi’s was nooit meer hetzelfde, en wij moesten zelf een goede koffiemachine kopen. Ondertussen vernamen we dat Dries eens een paar maanden zaken ging doen in China, en later in Amsterdam. Een beetje zoals Brad Pitt die af en toe een brief uit verre oorden schreef in Legends of the Fall, maar dan anders.

Het leek een lang vervlogen herinnering, niet meer dan dat.

IMG_2069TOT PLOTS.

Ik vorige week te weten kwam dat Dries in het geheim terug in Ieper was neergestreken. Om koffie te roosteren. SAY WHAT?!  Sinds eergisteren is Kaffie, Ypres Coffee Roasters open, en het was zo’n blij weerzien met Dries en Julie, en al helemaal met de beste cappuccino’s ter wereld. Dries lijkt dankzij een langer kapsel zelfs een beetje op Brad Pitt in bepaalde stukken van Legends of the Fall. Dat kan allemaal geen toeval zijn.

kaffie ieper

Kijk eens hoe mooi, weer.

ieper kaffie
Je kunt er alles kopen om zelf koffie te maken, en Dries verkoopt er ook zijn eigen trademark koffie.
Er is ook take-away koffie, voor mensen met kleine kindjes die geen twee seconden stil kunnen zitten. Ik kijk naar niemand in het bijzonder.

IMG_2093

Op die manier heeft de Boomgaardstraat ondertussen veel weg van de nieuwe place to be in Ieper.
Aja: Bazaar, het leukste café van de stad. Em’s, de tofste kapperszaak voor mannen. Low C, de beste slaatjes in town. En dus nu Kaffie. Lovely, lovely Kaffie. Allemaal op een paar meter van elkaar.

Dries en Julie, we zijn zo blij dat jullie terug zijn.
Ge kunt het niet geloven.

Kaffie, Boomgaardstraat 4, Ieper.

Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 10/40. 

lilith bezoekt de Verbeke Foundation

FullSizeRender

Ik heb ergens een lijstje met plekken die ik nog eens wil bezoeken. De Verbeke Foundation stond daar al geweldig lang op. Ik weet niet meer bij wie ik voor het eerst iets zag over deze mythische plek in Kemzeke, of all places. Het zal wel bij een hipster op Instagram zijn geweest. Het kan ook bij Vlaanderen Vakantieland zijn geweest. Zoals dat vaak gaat geraakten wij daar dus niet. Bleef de Verbeke Foundation op mijn lijstje staan, zag ik soms eens iemand een foto posten, dacht ik: nog altijd niet gelukt. En ging ik verder met mijn leven.

Enkele weken geleden interviewde ik Yuval Abramovitz over zijn boek “The List” voor een stuk dat geloof ik volgende zaterdag in De Standaard Magazine staat. Voor het stuk zelf moeten jullie dus zeker De Standaard kopen (topkrant, echt waar), maar een van de tips die Yuval in zijn boek geeft is- naast het feit dat je ze uit moet schreeuwen- dat je een concrete deadline op je wensen en dromen moet plakken. En dus staat er in mijn bullet journal een lijst met “tien dingen voor de volgende honderd dagen”. De Verbeke Foundation heeft dat lijstje gehaald. Het enige dat ik nog nodig had, was een mooie weekenddag. Aangezien Frank Deboosere deze week dertig jaar in dienst was bij de VRT bleek zelfs dat geen probleem.

IMG_6473

Ik ga er niet te veel over zeggen, over die Foundation. Ik ga u wat foto’s tonen die de ervaring op een mooie zomerdag waarop je voor het eerst in blote armen rond kunt lopen ietwat weergeeft.IMG_6488

FullSizeRender 2 IMG_6445IMG_6467 IMG_6484 IMG_6502

Ik heb er nog meer maar als ik ze allemaal post dan neem ik een deel van de ervaring weg. Dat ontdekken, dat is daar zeer aangenaam. Zeker als je veel te lang van zon verstoken bent geweest. Ik leefde op. Dexter vond het een avontuur. Ik ken trouwens nul de botten van moderne kunst. Dexter ook niet. Youri zou er meer van moeten kennen, maar hij zegt dat niemand iets kent van moderne kunst. Flo was er nog niet uit, maar ze vond het wel wreed lekkere sandwichen in de orangerie.

De Verbeke Foundation ligt in Kemzeke. Alle info voor een bezoek vind je op hun website

[AMA] De volgende vijf vragen (én antwoorden!): mijn ultieme reistips!

ama2_1

Ahoy makkers! Wij zijn net terug van een verkwikkende midweek in een Limburgs vakantiepark, en aangezien ik mijn vakantiestemming wil rekken tot de rek er volledig uit is heb ik voor de tweede Ask Me Anything vijf reisvragen uitgekozen. In deze barre tijden moet een mens op zoek naar zijn eigen manieren om zichzelf en zijn dierbaar lezerspubliek warm te houden, immers.

Ik wil nog zoveel leuke citytrips maken, ik wil alles hebben gezien. Helaas is ‘alles’ niet zo budgetvriendelijk. Where do I start? Wat is de meest geweldige citytrip die je al hebt gemaakt?

Ach, citytrips, zo heb ik er in mijn days of yore wel een paar gemaakt. Barcelona, Londen, Berlijn, Stockholm, Parijs, Amsterdam, Rotterdam, Maastricht, Venetië, Lissabon, New York en Dubai, om maar iets te noemen. Voor elk van die steden ben ik op een bepaalde manier gevallen, maar als ik mijn drie favorieten moet kiezen omdat iemand een pistool tegen mijn slaap houdt of het me vraagt in een AMA, dan kies ik New York (ach, New York), Venetië en Stockholm. Oh, en Barcelona en Londen en Berlijn natuurlijk ook. Van alle citytrips die we gemaakt hebben is New York voor zowel Youri als ik die ene plek die ons “James! Clear my schedule!” laat uitroepen als iemand ons voorstelt om as we speak te vertrekken. We zijn er dan ook al drie keer geweest. De eerste minuten dat ik in New York rondliep wist ik dat ik voor de rest van mijn leven om de zoveel tijd zou denken dat het veel te lang geleden was dat ik in New York was geweest. Maar ik raad mensen ook vaak Venetië (het grafeiland San Michele!) en Stockholm (het fantastisch indrukwekkende Vasa Museet!) aan, omdat ik de indruk heb dat die nogal eens vergeten worden als optie, terwijl ze zo mooi zijn. Mijn hart werd het minst beroerd door Lissabon. Het heeft niet geholpen dat ik de eerste uren in de stad kajietend van de pijn doorbracht in een hotelbed, terwijl een niercrisis mijn wil om te leven bekampte, maar ook de rest van de trip kreeg ik nooit het gevoel dat ik ooit nog eens terug wilde als ik er niet keihard voor betaald werd.

Als Amerika-fan vraag ik me af wat jij het mooiste/leukste/meeste de moeite vond in the USA?

Dit voelt alsof ik tussen mijn zevenentwintig kinderen moet kiezen, maar ik doe een poging:

Los Angeles, omdat ik altijd dacht dat New York mijn favoriete stad ooit was, tot ik een paar keer naar Los Angeles ging. Ik weet dat het of haat of liefde is met de city of angels, maar bij mij dus dikke vette liefde. Mijn favoriete plek om rond te hangen is de Farmers Market op 3rd Street, maar ik word ook helemaal wild van de rommelmarkt op Fairfax, het uitzicht vanop Griffith Observatory, rondwandelen op Hollywood Forever (een kerkhof waar ze optredens geven van Bon Iver enal), of gewoon rijden door de Hollywood Hills.

San Francisco. Sommige steden lijken je longen samen te duwen tot je een paniekaanval krijgt van de druk, als ik in San Francisco ben voel ik het omgekeerde. Er is zo veel zuurstof, zo veel inspiratie, iedereen lijkt er jong en hip en gezond, terwijl ze hun lichamen wel vol vloeibare Starbuckscalorieën gieten. Ik zou perfect in San Francisco kunnen wonen. Highlights daar waren Alcatraz en het fantastische Walt Disney Family Museum.

– de Pacific Coast Highway. Youri en ik in onze huurauto, van het ene kustplaatsje naar het andere, en dan stoppen om een hapje te eten en ontdekken dat we op het mooiste uitzicht ooit waren gestoten. Magie.

– de national parks. Van alle parken die wij hebben gedaan was ik het allermeest onder de indruk van Bryce Canyon. Gevolgd door Zion, omdat het precies Jurassic Park in het echt was.

– ook zeer memorabel: de vijf uur durende behind the scenes tour die we deden in Disney’s Magic Kingdom in Orlando. De tunnels onder het park, ik ga dat dus van zijn leven niet meer vergeten.

Monterey Bay, omdat we daar na een helse vaart vol kots (gelukkig niet onze kots, hoewel je eigen kots misschien wel altijd toffer is dan een ander zijn kots, daar moet ik nog eens over nadenken) 22 bultrugwalvissen rond ons bootje zagen. Tweeëntwintig! Er zou een regel moeten bestaan die zegt dat het vanaf 20 toegestaan is om pipi in je broek te doen. Zeker als de boot toch al vol kots ligt.

New York had ik al gezegd zeker?ama2_2

Je bent zot van de States, ik ook. Als je een weekje mag gaan, kies je dan NY of California? En eens in California: welke steden/regio’s wel en welke niet?

California, al is dat wel jammer, omdat ik ook zo graag nog eens naar New York wil. Maar het weer in California trekt mij altijd weer over de streep als een sirene die mijn naam roept. Hierboven staan mijn favoriete plaatsen, maar er zijn zeker ook streken waar ik niet meer heen wil als het niet geeft. Het dieptepunt van een van onze trips was een stopplaats in Bakersfield. Nadat wij er verbleven in een hotelkamer waarin ik bijna twee keer werd geëlektrocuteerd en dat toch beter aanvoelde dan een seconde langer in Bakersfield city blijven snappen wij waarom de stad op de zeventiende plaats stond van America’s Most Miserable Cities volgens Forbes. Met alle respect voor Bakersfield. Dat laatste was een grapje. Fuck Bakersfield.

Welke Belgische stad vind jij mooi om te bezoeken en wat zijn daar je favoriete adresjes?

Ik hou van Brugge. Always have, always will. Ik hou van het water en de herinneringen aan shopping trips met mijn moeder, van de paardenkoetsen en het vakantiegevoel dat ik er gratis en voor niets krijg. Ik hou van boeken kopen bij De Reyghere, en snoepjes bij Zucchero. Ik word altijd een beetje licht in mijn hoofd als ik binnenloop bij Juliette’s in de Wollestraat en de geur van artisanaal gebakken koekjes in mijn neus waait. ’s Middags moet ik een spaghetti gaan eten bij Trattoria Trium of het was geen echt dagje Brugge, en als ik echt zot wil doen ga ik ook nog een doosje zottigheden halen in The Chocolate Line. Oeh, en ik ben ooit eens ongelooflijk lekker gaan eten bij Rock-fort met een andere man dan die van mij (want zo’n losbandige vrouw ben ik), waarna ik beloofde dat ik het nog eens over zou doen met die van mij, en elke keer als het zou passen zijn ze met verlof. Op mijn to do lijst, wel.

pardoes

Is de Winterefteling een aanrader of niet?

Ik ben er dinsdag nog geweest, en boy: amai nog nie. Tot vorig jaar had ik nog nooit een voet in de Efteling gezet, dus ik spreek niet vanuit een of ander jeugdsentiment dat ervoor zorgt dat ik de mindere dingen door de vingers zie, maar wat een fantastisch park is de Efteling toch. Zo verzorgd, zo mooi, zo vernieuwend, ook al bestaat het al zo lang.
En de Winterefteling is vaak nog beter, zeker als je zoals wij kunt gaan op een dag waarop er werkelijk geen kat is. Dexter vond het fantastisch, en wij ook. Als het van mij afhangt gaan we elk jaar naar de Winterefteling.

Binnenkort kies ik weer vijf vragen uit, de eerste vijf van de AMA vind je hier.

Voor u getest: brunchen bij WASBAR Kortrijk

wasbar KortrijkHet concept van WASBAR is ondertussen bij heel wat mensen bekend: een hippe wasserette waar je koffie en smoothies kunt drinken terwijl je was aan het draaien is in machines die elk hun eigen naam hebben. Gent en Antwerpen hadden er al een tijd een, en sinds begin juni zijn de mannen ook neergestreken in Kortrijk. Hoog tijd om eindelijk eens die zondagbrunch te gaan checken die al tijden op mijn lijst stond maar er maar niet van kwam. And so we did. Zonder wasmand (want dat mag), maar met een klein hongerke.

wasbar kortrijk

Wasmachines met namen, ge hebt daar toch veel rapper een band mee.

WASBAR bleek even leuk als ik al vermoedde: de vestiging in Kortrijk is opgetrokken in dezelfde sympathieke stijl als de twee andere zaken, met oog voor detail waar ik blij van word. Van de kleuren tot de meubels en de mooie tegeltjesbar voor het ontbijt, deze gigantische sucker voor leuk design en branding kon er naar blijven kijken. En dan hadden we het ontbijtbuffet nog niet eens gezien.
ontbijtbuffet in wasbar kortrijkHet staat er nog niet eens allemaal op. Het buffet is naar believen, en in de formule zit ook een roerei, een glas prosecco, een bordje met iets warms (in ons geval een lekkere vol-au-vent) en een wafel met slagroom om het geheel in schoonheid af te sluiten. Er is ook een formule voor kinderbuffet, maar Dexter is nog zo klein dat hij gewoon met ons mee mocht eten. Dat deed hij vol overgave op zijn grote stoel, want er was geen kinderstoel in huis. Mochten de mensen van WASBAR meelezen: dat zou handig zijn, qua aanvulling.
wasbar kortrijkTerwijl de regen met bakken uit de lucht kwam bevonden wij ons steeds meer in de ontbijthemel. De bediening was supervlot en vriendelijk, alles was lekker, en ik vond het zijn geld serieus waard. Op vrijdagavond is er apero met gratis hapjes, op donderdag live muziek, en je kunt er ook gewoon lunchen of koffie drinken. Ik ben geweldig benieuwd naar hun zelfgemaakte ice tea’s en limonades, dus alleen al daarvoor moet ik nog eens terug. Toppertje.
wasbarkortrijk5Ook Dexter vond het ferm de moeite, wat hij dan ook stante pede doorbelde naar al zijn maten toen we aan het terugkeren waren naar huis.

PRAKTISCH:
Wasbar Kortrijk maakt deel uit van K in Kortrijk, maar heeft geen last van zondagse sluitingstijden omdat het pand aan de buitenzijde ligt. Je kunt dus ook gewoon parkeren onder het shoppingcentrum. Hun uitgebreide zondagsbrunch kost achttien euro per persoon, en je kunt reserveren op hun Facebookpagina. Op zondag openen ze om tien uur.

lilith tipt: Bia Mara, de lekkerste fish and chips van Brussel

Bia Mara Brussel

Fish and chips bij Bia Mara in Brussel.

Het fijne aan journalist zijn is dat je jezelf op plaatsen begeeft waar je als administratief bediende (ik zeg maar wat) niet snel naartoe zou gestuurd worden. Naar een fish and chips restaurant in Brussel, bijvoorbeeld. Ik was in Londen al wel een keer in een traditionele chippie geweest, en wat ze me daar voorschotelden vond ik lekker maar vooral ook vreselijk vettig. Mijn maag kan helemaal niet meer goed tegen vettig, en dus was ik van plan om het hoofdstuk vis in bierbeslag met slappe frietjes voor de rest van mijn dagen af te sluiten. Maar toen kreeg ik een mail van Lieve van de redactie van De Standaard Magazine, of ik zin had om er een stuk over te maken. Zoals wel vaker dacht ik: waarom ook niet?

De kans bestond immers dat ik nog nooit echt goede fish and chips had gegeten. En zou dat niet jammer zijn? Het duurde even van researchen en rondbellen voor ik via een paar omwegen bij Barry van Bia Mara arriveerde, maar van zodra ik hem en zijn authentieke Ierse enthousiasme aan de lijn kreeg wist ik dat ik naar Brussel wilde. Hoe sneller hoe liever. “Let me blow you away, Kelly”, zei hij. Dus ik naar de Marché aux Poulets.

Bia Mara bleek een kleine maar heerlijke zaak te zijn waar ze erg begaan zijn met de kwaliteit en versheid van hun producten (de eerste maanden stuurden ze elke dag hele bakken vis terug naar hun leveranciers omdat ze niet content waren) en waar ze erop staan dat ze alles zelf maken: van het beslag voor de vis (dat veel lichter is en veel minder vet opneemt dan bij de traditionele fish and chips, en dus een minder grote aanslag op de ingewanden is) tot de mushy peas die ik bij elke maaltijd zou willen serveren en het uitgebreide en hemelse assortiment sausjes.

mushy peas en kool bij bia mara

Mushy peas en cole slaw.

De kaart verandert constant, en je eet er gerechten die gebaseerd zijn op de wereldkaart: van Italiaanse tot Ethiopische en Argentijnse variaties op witte visfilet met een korstje. Ik at de klassieke versie met kabeljauw en een beslag met basilicum en citroen en was een kwartier lang in fish and chips heaven.

Het artikel staat dit weekend in De Standaard Magazine, en ik moet dringend nog eens naar Brussel om daar samen met mijn vent fish and chips te gaan eten. Mochten jullie daar eerder in slagen: doe Barry mijn groeten!

Disclaimer: En omdat ik elke keer dat ik een foto post waarop vlees of vis staat de vraag krijg of wij geen vegetariërs meer zijn: wij zijn nooit vegetariërs geweest. Wel mensen die thuis volledig vegetarisch leven, en op locatie al eens een stukje vlees of vis bestellen. Daar is al jaren niks aan veranderd, en ook geen plannen.

lilith <3 Barcelona: tien tips voor de leukste plekken van de stad

barcelonaheader

Een jaar geleden keerden Youri en ik na tien jaar terug naar Barcelona. Ik werd tot mijn verbazing nog honderd keer verliefder op de stad dan de eerste keer, en toen was het nochtans al grote liefde geweest. Tien jaar citytripervaring finally paying off, in de vorm van een hoop leuke adresjes en plaatsen die ons hoofd deden duizelen.

Om het citytripseizoen voor geopend te verklaren deel ik de plekken die ons bezoek toen zo geweldig maakten.

  • met een cliché kun je maar beter beginnen, dan is het ook achter de rug. Wie Barcelona bezoekt eet tapas, en daarin heb je twee belangrijke soorten, zo werd ons verteld door een gids: de pincho’s, kleine gerechtjes die vaak met een tandenstoker op een stuk brood worden geprikt en eerder aan een snack doen denken, en de tapas, vaak iets groter en daardoor eerder een soort voorgerecht qua omvang. Wij gingen telkens voor de laatste, en genoten mateloos van de spicy patatas bravas en de romige burrata en nog een hoop andere heerlijke schotels bij Tapeo del Born in de fantastische wijk El Born.
burrata bij tapeo barcelona

Creamy burrata bij Tapeo del Born

  • we hadden ook een goede tapaservaring bij Casa Guinart op de hoek van La Boqueria, nochtans een echte toeristenplek waarvan je niet zou verwachten dat je er echt lekker zou kunnen eten. Wij zaten er aan de toog, smulden van heerlijke sardientjes en boquerones en hadden een heerlijke avond.
bar lobo barcelona

Ontbijten bij Bar Lobo is de max

  • onze favoriete plek voor koffie en ontbijt was hands down Bar Lobo, vlakbij de Ramblas in centrum Barcelona. Op de Ramblas zelf kun je maar beter niks eten, weten wij ondertussen uit ervaring, wegens gemikt op toeristen die toch nooit meer zullen terugkeren en terecht. Maar Bar Lobo is een ander verhaal, daar is de koffie zo lekker en het ontbijt zo smullen dat ik wou dat er een Bar Lobo in Ieper was. En ook nog eens supermooi en inspirerend ingericht, big love.

    la boqeria

    La boqeria: de hemel op aarde voor foodies.

  • we moeten daar niet belachelijk over doen: hoe toeristisch ook, La Boqeria is hands down een van mijn favoriete plaatsen van heel Barcelona en de wereld. Op de markt kan ik uren rondhangen om te proeven van Iberische ham en gemarineerde olijven en mijn ogen uit te kijken naar alles dat er in de aanbieding is. Wij hadden plannen om iets te gaan eten bij de wereldberoemde Pinotxo, maar er was nooit plaats. We hebben hem wel gespot. Het is ook iets.
sagrada familia barcelona

Wow, zeggen we daartegen.

  • huizenhoog cliché, maar wie in Barcelona is en niet binnenloopt urenlang gaat aanschuiven voor de Sagrada Familia maakt een enorme fout. Want één van de meest indrukwekkende dingen die je in dit leven kunt zien, volgens mij. Naar het schijnt kun je ook tickets op voorhand kopen en gewoon langs de rij dommerds die dat niet hebben gedaan doorlopen. Neem het van een dommerd aan die daar vorig jaar een hele tijd heeft staan aanschuiven in de gietende regen: doe dat maar. Wie van Gaudi houdt moet ook een keer naar zijn fantastische Park Guëll, en dat is het leukste als er weinig volk is. Then again: is dat niet bij alles zo? Of klinkt dat vreselijk onsympa?
barcelonatrip6

<3

  • wij zaten met ons Airbnb appartementje geweldig centraal, knal aan de Plaça Reial in de buurt Barri Gottic. Geweldige plek om op een terrasje te gaan zitten met een Sangria en naar mensen te kijken, neem het van mij aan.
het strand van Barcelona

Leve de liefde!

  • het strand vind ik het leukst in de late namiddag, als het wat begint af te koelen maar het nog wel warm genoeg is om op een stoel in het zand aan een van de strandbarretjes te gaan zitten kijken naar de strandmuzikanten. En dit soort romantische foto’s te nemen.
  • in Barcelona heeft elke buurt zijn eigen persoonlijkheid, en volgens mij zijn ze allemaal wel de moeite om te bezoeken. Ik heb het persoonlijk nogal voor El Raval, omdat je er gekke winkeltjes hebt zoals de geweldige circuswinkel MalabArte, maar mijn hart gaat ook keihard uit naar El Born en dan vooral de buurt rond de supermooie Santa Maria Del Mar kerk.

Waarlijks, alleen al door naar de foto’s te kijken krijg ik keihard zin om nog eens terug te gaan. Wie weet doe ik dat wel. Hebben jullie iets met Barcelona? Voel jullie vooral vrij om jullie hotspots aan te vullen in de comments hieronder, ik ben benieuwd!

Deze post kwam tot stand in samenwerking met Accor Hotels, maar alle meningen zijn van mij en mij alleen.