Sommige dingen sluipen uw leven binnen en nestelen zich daar op zo’n overtuigende wijze dat ge u niet eens meer kunt inbeelden dat ze er niet meer zouden zijn. Bij mij is dat zo met het weekmenu. Ik kan ondertussen nochtans een half kerkhof vullen met alle systeempjes die ik in de loop der jaren heb proberen invoeren om de chaos van mijn huishouden te bezweren. Allemaal stierven ze een even stille en gewisse dood. Omdat ik mijn vent niet meekreeg, omdat ze toch niet zo praktisch bleken als je doorheen de leuke labeltjes en stickertjes en tabbladen uit de HEMA keek, of omdat ik ze even snel weer beu raakte als ik er enthousiast van werd.

Maar niet zo met het weekmenu, o neen! Daarover schreef ik in 2010 al dat ik het toen al drie jaar met erg veel enthousiasme deed. Tel maar mee: dat wil zeggen dat ik ondertussen al zeven jaar elke week een menu maak. Valt daar eigenlijk geen lintje voor verdienstelijke huismoeder mee te verdienen?

In elk geval: het weekmenu is de cornerstone van mijn menage geworden. Het is voor mij zelfs een van de grootste mysteries van deze tijd: dat er mensen zijn die kunnen functioneren zonder. Nogal wat, zo bleek uit het gesprek in onze top secret moedergroep waarover i. hier heeft gepost. (superinteressante post over efficiënt koken trouwens, allen daarheen!) Als ik voel dat iemand verzuipt is het altijd een van mijn eerste vragen: “Maar werkt gij al met een weekmenu?”.  (Jep, ze zien mij graag komen, mijn verzuipende vriendinnen. In de plaats dat ik een kom soep binnensteek ofzo)

Dit wordt het hier voor de week die komt:

Jullie wisten al dat wij door omstandigheden veel tomaten eten, right?

De pasta al forno is deze (poepsimpel en lekker), dit zijn de gevulde tomaten.

In deze drukke tijden waarin ik vooral schrijf en weinig energie heb voor andere dingen is het een godsgeschenk dat ik ’s avonds niet moet beslissen wat er gegeten wordt. Dat ligt immers al vast. Op een kwartiertje door kookboeken bladeren ben ik klaar voor een hele week. Ik weet dat ik op zondag voor twee dagen kook en dus op maandagavond vrij ben van kookduty. Ik weet dat ik woensdag leesclub heb en daar ga eten. Rust jong, rust.

Inspiratie nodig?

Dit is een weekmenu van in de tijd dat ik thuis nog dode dieren at.
Dit ook.
En Zsa Zsa kan dat ook goed.
Net als ninfita.

Hebt gij zin om in de week frietjes van zoete aardappel te snijden?

Ik heb een zeer drukke week in mijn agenda staan. Een waarin ik zo goed als elke dag onderweg ben naar Mechelen, wat ver is, waardoor ik vroeg vertrek en laat thuiskom. Het textbook voorbeeld van het soort weken waarin ik brol begin te eten. Bij mij heeft hoe gezond ik eet immers gigantisch te maken met hoe veel of hoe weinig tijd ik heb om te koken. Goesting equals tijd, in deze vergelijking. Als ik ’s avonds thuis kom en nog dingen moet bedenken en schoonmaken en versnijden en opzetten en bakken en ik ben moe, dan heb ik de neiging tot afhaalmaaltijden of diepvriespizza. Hoe zijt ge zelf?

Als ik me heb voorbereid dan gaat dat allemaal wel, dat gezond eten. En dus doe ik al een tijd van #zondagkookdag, en aan wat ze in Amerika “meal prepping” noemen. Op zondag de kookvoorbereidingen doen voor de rest van de week, zodat je frigo vol staat met vanalles dat doordeweeks samen kan gegooid worden tot een gezond maal. Klinkt overgeorganiseerd? Kan goed zijn, maar dat zei iedereen vroeger ook over mijn weekmenu’s en ik zie dat heel wat mensen die ondertussen ook hebben overgenomen. Dit is een beetje van hetzelfde. Plus: als ik tijd heb geniet ik daarvan, van eten maken. Op zondag een uur staan koken en snijden vind ik dus helemaal niet erg, al helemaal niet als dat voor bakken minder stress tijdens de week zorgt.

Mijn ervaringen:

•  ik eet veel meer verse groenten als ik ze allemaal in een trek schoonmaak en in stukjes snijd dan dat ik zeven keer mijn snijplank moet bovenhalen. Daar heb ik ’s avonds compleet geen zin meer in. Een potje met bleekselderij en worteltjes die al schoongemaakt zijn uit de koelkast opdiepen en bij een portie rijst met tomatensaus kappen lukt dan wel nog.

• het zorgt ervoor dat ik ’s middags minder brood eet, wat ik al een tijd probeer te doen. Vorige week had ik een kom rijst in de frigo staan die ik had gekookt met lekkere bouillon, en dat werd ’s middags bij soep een maaltijdsoep, de dag erna een wrap (want ik had ook de tex mex bonen uit Goed Eten klaargemaakt op zondag, met zelfgeweekte bonen!), en verdween ook nog eens in een frittata en bij een slaatje met avocado.

•  het is leuk om enkele bijgerechten te maken die overal bij passen. Dit weekend maakte ik gigantesbonen in tomatensaus met wortel en selder (en ik had tijd om ze te weken en mijn saus lang genoeg te laten opstaan, kijk eens aan), die deze week evengoed in een pasta kunnen verdwijnen als op brood of bij eitjes kunnen gedaan worden. En in de koelkast zeker een dag of drie goed blijven. In het weekend heb ik gewoon meer tijd en zin voor zo’n dingen, wat in de week gigantisch in mijn voordeel speelt.

•  omdat ik ’s avonds nogal de neiging heb om te beginnen snaaien vind ik het ook handig om groentjes als snacks klaar te hebben staan: rauwe wortel (schillen en versnijden en dan in een bak vers water bewaren), bloemkoolroosjes, rauwe zoete aardappel, radijsjes, everything goes. Als je ook nog hummus maakt dan heb je een gezond avondsnack waarmee je een paar dagen weg kunt, en geraken ze niet op dan staan ze al klaar om in een warme maaltijd te verwerken.

•   fruitsla. Voor in je havermout of of mee te nemen naar het werk. Werkt voor mij beter dan hele stukken fruit, die ik al eens een week durf negeren. Als ik in het weekend mijn best heb gedaan voor fruitsla, dan eet ik ook fruitsla.

•  een paar hardgekookte eitjes hebben klaarliggen vind ik ook bijzonder handig. Die verdwijnen dan in een slaatje, of neem ik mee als tussendoortje.

•  verse kruiden versnijden zodat je ze enkel nog op je gerecht moet gooien: magic! (en bewaren in vochtig keukenpapier in de koelkast, ook een toptip)

• meal prepping combineren met diepvrieskoken is pas helemaal een feest voor de lifehacker. Als ik diepvriessoep opdiep en daar rijst bij kan gooien, of deze groentecurry maar moet opwarmen, er die bonen van Dorien bij kan doen en mijn rijst al had klaarstaan, dan heb ik dus gezond eten in tien minuten waar ik anders zes keer langer over zou doen. See what I’m doing here, peoples?

Goed voorbereide rijst met roerei en groentecurry in een handomdraai.

Ik ga echt nog niet zo wild als sommige Amerikaanse foodbloggers (al vind je er wel zot veel inspiratie, dus zeker checken als je geïnteresseerd bent in het onderwerp), maar dat heeft ook te maken met het feit dat ik de kleinste frigo van de lage landen heb, want ik vind dat voorbereiden echt een gemak voor weken als de week die komt. Iemand ervaringen of ideeën? Doen jullie het ook soms?

Weinig zaken geven mij zo veel rust als een volle diepvries. Als ik compleet geen zin meer heb om te koken, en toch zomaar iets uit het ijs vandaan kan toveren, dan voel ik me een überhuisvrouw. Ik heb dat gevoel overgehouden aan mijn kraamperiode, denk ik. Toen had ik voor De Standaard Magazine een namiddag bijzonder efficiënt gekookt, zodat mijn minidiepvries stampvol zat tegen dat het zover was. Maar goed ook, want als er een ding was waar mijn hoofd in de eerste weken met Dexter niet naar stond was het wel koken. Jongs toch.

Na een hectische periode kon ik twee weken geleden ook plots weer de achterkant van mijn diepvries zien bij het openen van de deur, wat nooit een goed teken is. Ik ging dus op een zaterdag aan de slag, met een “en nu moet ge mij eventjes allemaal gerustlaten! Kssssj! Weg!“, en enkele uren later verdwenen in mijn vriezer:

– zes liter minestronesoep volgens dit recept
– vier liter preiseldersoep volgens ik doe maar wat
– vijf zakjes van deze groentencurry
– vijf zakken aardappelpuree voor twee
– een paar liter vegetarische spaghettisaus
– enkele zakken gewone (maar superlekkere) tomatensaus om later met vanalles te tweaken

Een gemak! Dit zijn dingen die ik leerde toen ik het stuk aan het maken was:

DE BASISREGELS

– Traag ontdooien is veiliger. Doordat diepvriezen bedervende factoren niet doodt maar stillegt, kunnen de micro-organismen hun werk versneld verderzetten bij het ontdooien. Je laat je maaltijden dus het best ontdooien in de koelkast.

– Lucht is de vijand. Denk eraan alle lucht uit zakjes te verwijderen voor je diepvriest, anders droogt je maaltijd uit.

– Het wordt er niet beter op. Wat onsmakelijk de diepvriezer in gaat, wordt niet smakelijker na ontdooien. Bijkruiden kan helpen: ontdooide maaltijden bevatten vaak meer water, en dus iets minder smaak.

– Zorg ervoor dat je gerechten niet te gaar zijn, want door het opwarmen na het invriezen gaart je eten nog verder. Quiche en lasagna bak je beter niet op voorhand, als je geen droog eindproduct op je bord wilt.

– Organisatie is alles: zorg ervoor dat je goed labelt en dateert. Op internet zijn lijsten te vinden met hoelang bepaalde producten goed blijven in de diepvriezer. Plak een lijst op je diepvriezer van alles wat erin zit, of steek er zoals ik eentje in Evernote.

Organisatione über alles.

Verse gember invriezen is trouwen zo gemakkelijk. Je hebt daar nooit veel van nodig, je moet dat niet laten ontdooien om het te raspen, en je kunt dat in heel veel gerechten gebruiken. Tip voor de top! Ik heb een boven- en benedendiepvries, trouwens. Voor ge compleet in de war achterblijft.

– Het internet is een goudmijn. Googel ‘freezer-friendly recipes’ en je komt al een heel eind.

NIET INVRIEZEN!

– Groenten waar veel water in zit: sla, selderij en komkommer doen het niet goed in de diepvriezer, omdat het water uitzet en de structuur van de cellen kapotmaakt. Blancheer de groenten eerst in kokend water.

– Zuivelproducten schiften tijdens het ontdooien.

– Gekookte pasta wordt zacht en vormeloos na ontdooien.

– Confituur wordt waterig bij het ontdooien omdat het vriesproces de suikers afbreekt.

– Sauzen op basis van ei schiften bij het ontdooien, hele eieren barsten. Rauw eiwit invriezen kan wel

Veggie burgers ga ik ook eens zelf maken en invriezen. Met kidneybonen ofzo. Iemand een recept, of nog fantastische invriestips?