Monthly Archives: januari 2019

Gedichtendag 2019

Fire and ice door Robert Frost

Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I’ve tasted of desire
I hold with those who favor fire.

But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.

Zin in meer gedichten?
Gedichtendag en ik go back a long way.

Gedichtendag 2005.
Gedichtendag 2006.

Gedichtendag 2008.

Gedichtendag 2009.

Gedichtendag 2011.
Gedichtendag 2013.
Gedichtendag 2014.
Gedichtendag 2015
.
Gedichtendag 2016.
Gedichtendag 2017.
Gedichtendag 2018.

Moet je veel geld hebben om te budgetteren? Het verhaal van Joyce

Als er een vraag is die ik vaak krijg over budgetteren, dan is het wel deze: “Ik heb helemaal niet veel inkomsten om te budgetteren, heeft het dan wel zin om te betalen voor een app? Als er niks meer binnenkomt, dan maakt dat toch niks uit?“.

Ik snap de vraag, want het is een hele goede. Op het eerste zicht lijkt dat ook zo, dat je geen invloed hebt op je uitgaven, maar niks blijkt minder waar. Veel mensen registeren hun uitgaven en inkomsten in een soort huishoudboekje. Maar dat is niet meer dan dat. Registreren. Schouders ophalen. Je schuldig voelen omdat je geen perfecte mens bent die altijd verantwoorde aankopen doet. Voortdoen.

Daar zit geen plan achter, laat staan een systeem. Dat maakt inderdaad weinig tot niks uit. YNAB is helemaal anders. Dat is een systeem dat je toelaat om actief aan je doelen te werken. Een beetje zoals ik met mijn lijstje van 19 voor 2019: het staat op papier, ik volg op, dat is iets helemaal anders dan zeggen dat ik eigenlijk feitelijk ooit wel eens een massage zou willen laten doen.

In december van 2017 kreeg ik deze mail van Joyce van de blog Huizeke Sluizeken.: “Ik hou al enkele jaren onze uitgaven bij, maar da’s dus zonder het budgetteren op voorhand zoals bij YNAB. Ik merk dat ik nogal sceptisch ben over YNAB omdat ik niet inzie hoe dat ons kan helpen. We zitten momenteel in de lastigste periode van ons leven ooit, financieel dan, doordat we nu ineens een torenhoge huislening hebben én Klaas net zijn ontslag heeft ingediend om als zelfstandige te beginnen maar daar nog geen hoog loon uit haalt. Dan mag je toch budgetteren zoveel als je wil, als het geld niet binnenkomt, kom je er simpelweg niet, hé?”.

Ondertussen is Joyce- mama van drie kinderen tussen 2,5 en 5, en getrouwd met Klaas, zelfstandig fotograaf- al een jaar een devoot YNAB’er. En Joyce is een toffe, dus ze wilde haar ervaring delen.

Joyce: “Ik kon me niet voorstellen dat YNAB iets zou uithalen. Een jaar verder zijn we er zo hard op vooruit gegaan”.

Hoe gaat het ondertussen met jullie, Joyce? En vooral: heeft YNAB iets aan jullie situatie kunnen veranderen?

Joyce: “Het gaat zoveel beter dan toen. En daar zit YNAB voor een groot deel tussen, want geen van ons beiden verdient ineens meer. Het enige verschil is dat we nu anders omgaan met wat binnenkomt, en veel minder voor verrassingen komen te staan. Voor YNAB gingen we zoals de meeste mensen af op onze rekeningstand, waardoor we soms het valse gevoel hadden dat we geld hadden voor een folietje. (lacht) Als dan bleek dat er de dag erna een onverwachte rekening binnenkwam, dan was de fun daar snel af.

Dat hebben we nu niet meer. Ik weet veel beter wat ik uitgeef, ik weet wanneer iets betaald moet worden en zorg dat alles klaarstaat in de juiste categorie, en ik heb veel minder stress over geld.”

Wil dat zeggen dat er geen ruimte meer is voor folietjes?

Joyce: “Neen. (lacht) Het wil wel zeggen dat het leuker is om een folietje te doen, omdat je weet dat het ervan af kan, en daardoor geniet ik er veel meer van dan vroeger, want er is geen schuldgevoel meer. Ik weet dat mijn vaste kosten mooi klaarzitten, en dat alle dingen die we kunnen voorspellen gecoverd zijn. Als er dan over is, dan is het ook echt over.”

Jullie konden ineens zelfs op vakantie!

Joyce: “Ja, iets dat ik een jaar geleden niet eens voor mogelijk hield, want we hadden net gebouwd en nog heel wat kosten aan ons huis. Dankzij YNAB zag ik snel in dat het toch mogelijk was, als we niet te zot deden. In december ben ik met YNAB gestart, en in februari heb ik een huisje in Tsjechië geboekt voor het hele gezin. Eind oktober zijn we nog eens een weekendje weg geweest, in de paasvakantie gaan we nog eens weg, en de vakantie voor de zomer is ook geboekt. Daar zijn we voor aan het sparen met spaardoelen, niet alles is al gecoverd, maar we gaan er wel geraken.”

Heb je alleen spaardoelen voor vakantie?

Joyce: “Neen, ik heb belachelijk veel spaardoelen, maar dat vind ik zelf tof. Ik heb een mastercategorie voor ons huis, waarin alles onderverdeeld zit: “chambrangs”, “terras”, “planten voortuin”. Vroeger waren mijn categorieën veel breder, dan was het “onderhoud en afwerking huis”, maar zo verloor ik uit het oog waarvoor ik concreet aan het sparen was. Het is ook veel leuker om die kleine doelen te zien groeien en dan plots geld te hebben om mee naar de winkel te gaan. Ik heb geen bullet journal, maar YNAB is op dat vlak ook een beetje mijn checklist geworden”.

Ik ga je wat vragen voorleggen die mensen zich vaak stellen. “Waarom zou ik betalen voor een cursus om meer geld over te houden?”. Gevolgd door: “Waarom zou ik elke maand een paar euro abonnementsgeld betalen voor YNAB als ik minder wil uitgeven?”.

Joyce: “Als iets helpt, dan heb ik er niet echt een probleem mee om ervoor te betalen. Ik hield ooit een Excel-file bij, maar daarmee deed ik niet meer dan registreren, wat weinig uithaalde. Het geld dat ik elke maand uitgeef aan YNAB is gebudgetteerd, ik kan zoiets onmogelijk zelf in elkaar steken en ken geen systeem dat even performant is en goedkoper. Als je geen zeven euro per maand hebt om je geldzaken op orde te krijgen, dan is dat volgens mij een teken dat je YNAB zeker nodig hebt. (lacht)

Wat de prijs van de cursus betreft: je kan alles inderdaad zelf uitzoeken, maar dan ben je veel langer bezig. Ik heb drie jonge kinderen, ik had geen zin om het zelf uit te zoeken en gefrustreerd te raken omdat ik het niet snapte, waardoor ik vast was gestopt. De cursus was hapklaar, en op twee uur en half had ik mijn eerste budget opgesteld. Ik zag het als money well spent, en een cadeau aan mezelf en mijn gezin. We gebruiken het ondertussen ook voor Klaas zijn zaak, en hebben nooit nog problemen met BTW, bijvoorbeeld.”

Was Klaas direct mee?

Joyce: “In het begin dacht hij dat het iets was dat wel weer zou overwaaien. (lacht) Ik ben diegene die de meeste zaken ingeeft, hij laat mij doen en is er wel tevreden over.”

Moet je karakter hebben om het vol te houden?

Joyce: “Het wordt even slechter voor het beter wordt, en dan moet je doorzetten. Je moet eerst je situatie bekijken, en dan is het zo dat je de eerste maanden vooral de minder leuke potjes zit in te vullen, omdat je vaak geen volledig jaar hebt om ze aan te vullen voor ze betaald moeten worden. Dan kan het lijken alsof YNAB ervoor zorgt dat je financieel minder aankan. Maar het wordt na een paar maanden vaak makkelijker. Ik raad iedereen aan om het een jaar te geven, omdat je vaste kosten dan pas opgedeeld worden in twaalf maanden, waardoor je meer overhoudt voor leukere dingen als het krap is. Ik zou nooit meer terugwillen naar de tijd voor YNAB, de gemoedsrust die we ervoor hebben gekregen is geweldig, en ja, het gebeurt dat ik het wat laat slabakken en niet alles direct ingeef. Dan trek ik het later wel weer recht. Het moet niet perfect zijn om goed te werken, heb ik geleerd. Soms is het even doorbijten, maar als ik zie hoe we er ondertussen voorstaan is het alles meer dan waard.”

Ik word geweldig blij van dat soort verhalen, en in onze private FB-groep voor cursisten lees ik ze geregeld. Wil jij ook mijn cursus volgen? Zorg dan dat je op de wachtlijst staat, dan krijg je een mail op maandag 11 februari met alle info om je in te schrijven, wat het kost en hoe je zo snel mogelijk kunt starten. Mis het niet, want het is de laatste keer dat ik hem in deze vorm en voor deze prijs op de wereld loslaat.

#19voor2019, update 1

Ja kijk, dat kan natuurlijk niet, dat 2019 al een maand bezig is, maar we doen alsof de eerste maand echt al achter ons ligt. Eens kijken of er al iets in huis is gekomen van mijn lijst met grote plannen voor dit jaar.

(niet aangevuld is nog niks fundamenteels mee gedaan)

Een massage at home boeken
Gelukt, met dank aan de geweldige Tiny van Manutine Massage die door de sneeuw kwam gesjeesd met haar massagetafel om mij mijn eerste professionele massage ooit te geven. Ik ben geen massagemens, dacht ik lang, maar dat bleek mis. Ik vond het niet minder dan heerlijk. Verbaasde me over de plekken waar een massage deugd kan doen (knieschijven, begot) en over hoe het effect nog een tijd nazinderde. Ik ga een potje moeten aanmaken in YNAB om dit regelmatig eens te plannen, want mannekes, de max.

Sneeuw kan haar niet deren.

Twee dagen met mezelf naar Londen
Geboekt voor volgende maand, dus dit komt naar alle waarschijnlijkheid in orde.

De akoestiek van de crib aanpakken
We gaan waarschijnlijk voor een akoestische muur, maar moeten nog wat prijzen vergelijken en dan voor echt in gang schieten.

Deelnemen aan de Dodentocht
Er zijn nieuwe wandelschoenen, er werd al wat getraind (gisteren meer dan 27000 stappen in het gezelschap van vriendin J.), en er zijn plannen. Dus ja, we gaan dat doen. En doodgaan, beseften we gisteren alvast en vanmorgen nog veel meer.

Wandelen met een hond uit het asiel
Ik heb gebeld, het staat in onze agenda voor binnenkort.

In zee zwemmen

Vuurwerk zien met de kindjes

40 boeken lezen, waarvan de helft fictie
Ik zit aan mijn vierde boek van 2019, wel een van 1275 pagina’s, dus ik ben nog even zoet. Wil je weten welke boeken? Schrijf je dan in voor mijn maandelijkse boekennieuwsbrief #nevernotreading en ik vertel er u elke maand alles over.

De tuin laten aanleggen
Ze zijn ermee bezig, en dat is zelfs beter dan tv.

Woah zeitem.

Meegaan met een luchtballon

Een boek schrijven

Eten bij Hof Van Cleve
Nog even geduld, maar ik heb gereserveerd en ervoor gespaard.

Regelmatig date nights en dagjes vrij met Youri
We zijn een weekend naar Middelburg geweest, dat kon al tellen. Binnen een week of twee gaan we nog eens samen eten, en daarna is het nog eens tijd voor de inplanning van een dag verlof, als onze agenda’s het toelaten. We doen dus ons best.

Opleiding hulpkok starten in avondonderwijs

Fotoboeken 2017 en 2018 af en geprint

Mijn bureau inrichten

“Vrijdag Movienight” invoeren
We zijn gestart. De vrijdag dat we in Middelburg zaten is het er niet van gekomen, deze vrijdagavond was Youri weg, dus wordt het pas vanavond, maar voor dan staat Roma op de planning. Benieuwd.

Een halve dag educatie per week invoeren
Plusminus, maar nog voor verbetering vatbaar.

Kinderdates, afgewisseld per maand
Deze met Dexter naar het Yper Museum was een goed begin, ik moet nog eens nadenken over wat ik volgende maand met Flo ga doen.

Hoe zit het met jouw doelen? Heb je ondertussen een lijstje gemaakt? Benieuwd!

lilith en de wolkenjagers

Ik was al even met mijn Doodgewone Dingen-rubriek in De Standaard Magazine bezig toen ik voor het eerst met een wolkenliefhebber te maken kreeg. Ik wist van het bestaan ervan, ik had dit boekje al eens vastgenomen in de boekhandel (zei me niet bijzonder veel), en had wel eens gehoord van de Cloud Appreciation Society. Daarmee leek die kous af.

Toen, een paar weken later, nog een.
Daarna nog iemand, die het daarnaast ook wreed had voor verschillende soorten regen. Slagregen. Dat het zeikt. Smuuk.
Dan weer iemand die elke dag een foto van de lucht nam, voor eigen gebruik, en daarover kon blijven vertellen.

Altijd mannen, toeval of niet.
Mannen van wie ik dat om de een of andere reden niet onmiddellijk had verwacht.

Vaak vertelden ze me dat een mooie op- of ondergang van de zon ervoor kon zorgen dat ze hun auto aan de kant gooiden om er echt tijd voor te nemen. Of hoe ze ervoor kozen om in het moment te genieten van een welgemikte lenticularis of nimbostratus. (geleerd van acteur Wim Willaert, die me het verschil tussen de twee formaties uitlegde en tussen neus en lippen zei dat de hemel een groot schilderij is dat je gratis krijgt)

De zanger van Noordkaap kon me dan weer exact vertellen welke ochtenden in welke periode de allerbeste van het jaar waren (dat had hij bestudeerd), en hoe dat te maken had met de stand van de zon en nog een en ander. Ik weet niet waarom, maar dat ontroert me steeds meer.

Misschien is het omdat ik sinds deze zomer in een huis woon met zicht op de beste wolken ooit.
En dat plots mijn grootste rijkdom blijkt te zijn.
Zelfs op een ochtend met een gemiddelde zonsopgang voelt het alsof iemand een ice bucket met hoerenchance over mijn hoofd uitkapt.

Sindsdien blijf ik veel vaker staan tijdens ochtendwandelingen.
Kijk ik langer.
Wandel ik vaker.

Denk ik: als ik daar geen tijd voor heb, dan is het teken dat ik hier minstens drie keer zo lang zou moeten blijven staan.

Gun ik mezelf tijd voor verwondering.

Geen filter, ksweertu.

Die kleuren, hoe komen ze er zelfs op?

Het is zot hoeveel moois je ziet als je bereid bent om wat langer te blijven kijken.

Alsof het een groot schilderij is dat je gratis en voor niks krijgt.
Oh wait.

Hoe wish farms ervoor zorgen dat ik binnenkort naar Hof van Cleve kan [YNAB voor beginners]

online cursus YNAB voor beginners

Werken met een budget, dat klinkt zo restrictief. Alsof je niks meer mag, behalve verstandig doen. Als ik vertel dat ik zot ben van You Need A Budget, de digitale budgetcoach waar een geweldig systeem achter zit, dan focussen mensen vaak op wat zogezegd niet leuk is.

Dat je je uitgaven moet bijhouden.
Dat je je uitgaven onder ogen moet zien.
Dat je je moet verdiepen in je vaste kosten.

Dat klinkt allemaal zo saai.

Terwijl het voor mij veel meer gaat over de mogelijkheden die budgetteren mij oplevert. Op dagelijkse basis zijn die veel zichtbaarder én leutiger.

Het is niet normaal hoeveel leuke dingen ik tegenwoordig allemaal kan doen. Dingen die ik vroeger niet eens had aangedurfd, omdat ik letterlijk nooit wist of ik het wel kon betalen. Zelfs al stond er best wel wat geld op mijn rekening.

Een massage boeken.
Kooklessen volgen.
Best wel prijzige, maar heerlijke wandelschoenen kopen voor de Dodentocht.
Een weekendje naar het exotische Zoutelande in een tof hotel met mijn lief.

Geen oud strandhuis te zien, maar whatevers.

Eigenlijk is het simpel.
De meeste mensen kijken naar de stand van hun bankrekening als ze een aankoop overwegen. Alleen zegt die eigenlijk belachelijk weinig. Er kan vijfduizend euro op je rekening staan, wat je zou kunnen doen vermoeden dat vijfhonderd euro uitgeven voor een etentje op restaurant perfect haalbaar is.

Tot er de volgende dag een afrekening van drieduizend euro in de bus valt, er boodschappen voor de rest van de maand gekocht moeten worden, iemand nieuwe schoenen nodig heeft, en blijkt dat je niet meer zo ver loopt met die vijfduizend euro.

Zelfs toen ik geld begon te verdienen was dit the story of my life: ik kocht een paar niet eens zo dure schoenen. Ik was blij. Er kwam een rekening binnen die ik niet had verwacht. Youri zei dat we “beter weer wat meer zouden opletten”. Ik was pissed beyond all recognition, want ik werkte full time en ik mocht niet eens om de zoveel tijd een paar schoenen kopen?! What the fuck, eigenlijk.

Die tijd ligt ver achter ons.
Niet omdat we de lotto hebben gewonnen. Jullie weten dat we net een huis hebben gebouwd, en dat dat wel iets kost. Jullie lazen misschien ook dat ik een best ambitieus lijstje heb met dingen die ik wil doen in 2019. Dingen die geld kosten. Zoals naar Hof van Cleve gaan, iets dat ik een keer in mijn leven gedaan wil hebben. Iemand zei op Facebook, volgens mij bij wijze van grapje: “Amai, ik ga toch eens die cursus “YNAB voor beginners” van jou moeten volgen als ik zie wat jij allemaal uit kan geven.” Dan denk ik: jaaaaaaaaa! Want YNAB is de belangrijkste reden dat ik tegenwoordig überhaupt geld durf uitgeven.

YNAB zorgt ervoor dat ik perfect weet wat ik financieel aankan en wat niet.
Waardoor niemand hier nog tegen de ander moet zeggen dat we gaan moeten opletten als we iets durven kopen.

Eén van de meest geweldige features van YNAB zijn de wish farms. Wish farms zijn budgetcategorieën waarmee je spaart voor je dromen. Een fancy woord voor spaardoelen, eigenlijk. Die kunnen ver in de toekomst liggen, of dichtbij. Die kunnen exuberant zijn, zoals mijn droom om een keer in mijn leven te veel geld uit te geven bij Hof van Cleve en daar zwaar van te genieten, of niet. Je kunt een wish farm aanmaken voor een nieuwe handtas, een paar schoenen, of voor een vakantie.

Telkens er geld binnenkomt beslis je in welke categorie je dat geld het dringendst nodig hebt. Doorgaans is dat in categorieën als “boodschappen”, “hypotheeklening” of “medische kosten”. Maar soms, in maanden dat het goed gaat, is er na het vullen van de broodnodige kosten nog wat geld over. Geld dat je systematisch in je wish farms kunt stoppen. Het is op die manier dat ik na een jaar van elke maand 50 euro in het potje “Hof van Cleve” droppen wist dat ik het kon betalen. Aja, er zit bijna genoeg geld in mijn broodnodige potjes, en er zit genoeg geld in Peter zijn potje. Check!

Toch een beetje nerd porn, die interface.

Je kunt trouwens met doelen werken, zodat YNAB voor je bijhoudt hoeveel je nog nodig hebt om te doen wat je wilt doen. Machtig. (ik wil trouwens niet echt Louboutins, dit is een voorbeeldbudget. Ik ga al dood van de pijn aan mijn voeten op sleehakken)

En zo werk ik dus aan mijn doelen.
Heb ik deze maand 50 euro over, dan is het aan mij: ofwel geef ik het uit aan iets van kleren, ofwel steek ik het in mijn potje voor iets anders waar ik van droom. Wat je niet uitgeeft schuift maand na maand door, waardoor je potje groeit, en dingen die eens onbereikbaar leken dat plots niet meer zijn.

Zie je me dus zitten bij Peter Goossens, weet dan dat dat het resultaat is van vele maanden kleine beetjes in mijn Hof van Cleve-potje steken. En verlangen. Hard verlangen.

Goed nieuws voor wie zin heeft gekregen om met YNAB aan de slag te gaan: de online cursus die ik erover heb gemaakt staat open. Die cursus helpt je om op een uur of twee te leren hoe je ermee aan de slag kunt, in het Nederlands, met video’s en blogposts om alles aanzienlijk te vergemakkelijken.


We <3 het Yper Museum (and so will you)

IMG_0331Wie aan Ieper en musea denkt, kan moeilijk om het In Flanders Fields Museum heen. Hoewel, ik herinner me het moment waarop ik in mijn eerste jaar journalistiek een presentatie over mijn stad moest geven, en iedereen (ja, zelfs die skater uit Genk) er al was geweest, behalve ik. Awkward. Maar dat heb ik later ruimschoots goedgemaakt.

Het In Flanders Fields Museum is altijd de moeite, als Ieperling mag je daar gratis binnen, en met een zoon die nogal aan de leergierige kant is (laat dat mijn understatement van de eerste maand van 2019 zijn) is het altijd een mogelijke trip bij regenweer. Sinds een paar maanden hebben we nog een bijzonder leuke optie: het Yper Museum. Een gloednieuw museum dat knal naast het IFFM ligt, en de geschiedenis van de stad belicht, naast die van de Eerste Wereldoorlog.

IMG_0332

Het resultaat is een modern museum dat wat doet denken aan het eerste, maar tegelijk een tegenpool is. Niet het donkere van de oorlog, maar het vrolijke en kleurrijke van een stad die zich al eeuwen op allerhande manieren heeft weten terug te plooien. Een veerkrachtige stad met negen levens, zoals het zo mooi wordt verwoord, verwijzend naar onze liefde voor katten. (allez, toch sinds we gestopt zijn met ze levend van de Lakenhalle te gooien en overgegaan zijn op pluche. Sorry voor alles)

IMG_0347

Dexter en ik zijn ook nogal zot van de enorme collectie insignes die gevonden werden aan de Verdronken Weides in Ieper. Supercool om naar te kijken. Zot gedetailleerd ook, van die middeleeuwers. Onze welgemeende complimenten daarvoor.

IMG_0336

Het museum is leutig (echt waar, ik heb nog nooit zoveel gelachen in een museum), het is boeiend, er zijn geweldig veel interactieve elementen voor kinderen (de riolen van de oude stad uitspoelen for the win!), die er ook een zoektocht naar katjes kunnen doen die overal verstopt zitten, en aan het einde een cadeautje mogen kiezen. Altijd een succes bij die van mij. Ook de recente geschiedenis krijgt er een mooie plek, waardoor ik altijd nostalgisch en vol #ieperliefde buiten stap.

IMG_0339

Ik ben er ondertussen een keer of vijf geweest, en niet alleen omdat mijn hoofd ook ergens op een computer met inspirerende Ieperlingen staat. (ja, ik heb daar languit over bericht in mijn dagboek)

IMG_0355

In elk geval: het Yper Museum moet op uw lijstje staan bij het volgende bezoek aan de stad. Beloof het mij, ge zult het u niet beklagen.

Volgende week zijn ze even dicht, daarna weer elke dag open van tien tot zeventien uur, behalve op maandag. Alle info over het museum vind je hier. Op zoek naar andere toffe plekken in Ieper? Ik heb ooit eens een lijstje gemaakt met zestien tips om je bezoek aan Ieper nog leuker te maken. 

De 19 dingen die ik in 2019 wil doen

shutterstock_1224527056En raar maar waar: duizend lijstjes maken is er geen van, al weten we allemaal dat ik dat natuurlijk zoals elk jaar wel veelvuldig zal doen. Ik ben een planner. Ik ben ervan overtuigd dat wat je niet plant er gewoon vaak niet van komt. Zeker als de jaren zo snel gaan als ze plots doen. 2018, where have you gone, zeg? 

Om dus wat intentioneel om te springen met mijn volgende 365 dagen, en omdat ik het ook gewoon een hele leuke oefening vind, heb ik een lijstje gemaakt met 19 dingen erop die ik in 2019 wil doen. Geïnspireerd door Gretchen Rubin, die daar ook elk jaar werk van maakt.

Nogal random, ik geef het toe, maar wat is er mis met random?

Ik ben van plan om hier elk kwartaal eens een update te posten. Kwestie van de druk op te voeren.

  1. Een massage @ home boeken
    Beetje gek dat ik deze op de eerste plaats zet, want ik heb nog nooit een full body massage van een professional gekregen. Niks voor mij, denk ik dan, ik hou niet van mensen die aan mij komen als die mensen mijn lief niet zijn, al die dingen. Ik heb er wel een klein beetje stress voor, maar de afspraak met Manutine is geboekt voor de niet eens zo verre toekomst. Dus als ik geen koudwatervrees krijg wordt dit een van de eerste puntjes die ik ga kunnen afvinken.
  2. Twee dagen met mezelf naar Londen
    Ik moet het niet ontkennen: sinds ik kinderen heb kom ik nergens meer. Een trip naar Kortrijk lijkt hier soms al een onderneming. Ik kan zwaar genieten van wat tijd met mezelf, maar ook dat komt er zelden of nooit nog van. Dringend tijd om daar verandering in te brengen, en dus wil ik dit jaar naar een van mijn favoriete Europese steden om wat cultuur op te snuiven, lekker te gaan eten met mezelf, te winkelen en eens op mijn gemak een koffie te drinken en een boek te lezen.
  3. De akoestiek van de crib aanpakken
    Die laat nogal te wensen over, namelijk. Zeker met twee kinderen die nogal veel lawaai maken. We zijn eraan begonnen, zou moeten lukken.
  4. Deelnemen aan de Dodentocht
    The word is out. Net als de zweetpollekes. Liefst zou ik het tegen niemand zeggen zodat niemand het hoeft te weten als ik gefaald heb, maar ik vind dat de verkeerde ingesteldheid, so there. Ik doe mee, met mijn beste vriendin, ik ga mijn best doen. En hopen op het beste. En zo weinig mogelijk uitvallende teennagels.
  5. Wandelen met een hond uit het asiel
    Onze kinderen willen een beest, wij niet bepaald, en dit is dus een beetje een compromis. Ik denk al lang dat ik dat eens wil doen, maar krijg niet direct uitgevogeld hoe en wanneer, dus wil ik daar dit jaar eens werk van maken. En dan hopen dat we niet collectief verliefd worden op een hond (lees: de kindjes en ik, de papa is daar meer immuun voor) en die stante pede mee naar huis willen nemen. Dat puntje gaat hier eindigen in traantjes, ge voelt dat al van hier he, lezers.
  6. In zee zwemmen
    Er is een vliegtuigreis geboekt naar een locatie met een zee en genadige temperaturen (de eerste keer voor Flo, keispannend), dus ik zie deze wel goed komen.
  7. Vuurwerk zien met de kindjes
    Nog nooit gelukt, behalve dan het vuurwerk van Bellewaerde door Dexter zijn kamerraam. Meestal zitten de kindjes hier al volle bak in bed als er ergens vuurwerk is, maar ik zou ze toch graag eens meenemen.
  8. 40 boeken lezen, waarvan de helft fictie
    Los van de fictie is het me vorig jaar gelukt, en ik ben ondertussen aan mijn vierde boek bezig, dus de sterren staan in elk geval gunstig voor dit puntje.
  9. De tuin laten aanleggen
    Een tuin. Een echte! Waarin we kunnen zitten en ontbijten en spelen. Stel je voor. Ze beginnen dit weekend voor echt, als alles goed gaat.
  10. Meegaan met een luchtballon
    Staat al jaaaaaaren op mijn lijstje van dingen die ik wil doen. Zou 2019 eindelijk het jaar worden waarin het daadwerkelijk gebeurt?
  11. Een boek schrijven
    Ik doe dat graag. Ik heb wat ideetjes. Wie weet.
  12. Eten bij Hof van Cleve
    Ook al een droom van jaren ver. Mijn YNAB zegt dat ik het na een periode van sparen kan betalen. Er is gereserveerd. YAAAASSSSSS.
  13. Regelmatig date nights en dagjes vrij met Youri
    Het eerste weekend kinderloos samen komt eraan, er zijn plannen om een keer per maand te gaan eten en om de twee maand een dag congé samen te nemen. Goede intenties, minstens.
  14. Opleiding hulpkok starten in avondonderwijs
    Ik zit over de helft van “soepen en sauzen”, en als ik hiermee klaar ben ga ik even pauze nemen, om me dan in september in te schrijven voor een jaaropleiding hulpkok. Gewoon, omdat het kan.
  15. Fotoboeken 2017 en 2018 af en geprint
    Zoals hier. Duidelijk.
  16. Mijn bureau inrichten
    Mijn bureau boven is nog helemaal niet klaar, waardoor ik weer standaard aan de eettafel werk, iets dat ik niet meer wilde doen na de verhuis. Ik hoop dus dat dit ervan komt.
  17. “Vrijdag Movienight” invoeren
    Is gebeurd, maar ik zal pas binnen 51 weken kunnen zeggen of het een succes is geworden. Elke vrijdagavond kijken we een film, de ene keer kies ik, de andere keer Youri. Ik kijk tegenwoordig misschien naar twee films op een jaar, dus dat kan in elk geval alleen maar beter. Zeker omdat ik al in de helft zit, door vorige week te kijken naar het te smaken Nebraska op Netflix.
  18. Een halve dag educatie per week invoeren
    Zodat ik wat meer werk kan maken van online cursussen en dergelijke. Ik ga dus wat sleutelen aan mijn themadagen.
  19. Kinderdates, afgewisseld per maand
    We merken dat de kindjes er deugd van hebben om eens dingen los van elkaar te doen, zeker nu ze ook overdag op dezelfde school zitten en ’s avonds constant in malkanders haar. (serieus zeg, sibling rivalry is a thing) Het plan: Youri en ik gaan elke maand iets leuks doen met één kind. Een keer naar een museum, een keer winkelen, gaan ontbijten, whatever. 

Wil je nog meer weten over mijn plannen? Rep je dan naar de laatste aflevering van Werk & Leven, waarin ik het samen met Anouck niet alleen over dit lijstje heb, maar ook nog over andere manieren van je jaar plannen. 

En jij? Wat wil jij graag doen in 2019?

The 2018 recap continues: was er meer of minder?

IMG_5384

Ik weet het, genoeg al met de terugblikken, we gaan die kant niet op en yada yada.

De laatste maand van 2018 vloog evenwel zo snel voorbij als het volledige jaar 2018 op zijn eigen, en ik ben nog niet helemaal klaar met reflecteren, geloof ik.

Als er een woord is dat terugkwam in alles dat ik een jaar geleden schreef aan kerstkaarten en overzichten en columns dan was het wel “minder”. Ik wilde een jaar geleden van alles minder. Brol. Stress. Kilo’s. Sociale media. Afleiding. Brol. Zei ik al brol?

Afgelopen week vroeg ik me af of dat eigenlijk een beetje gelukt is.

Al een chance dat ik een blog heb om me over dat soort vragen te buigen!

Was er meer of minder brol in 2018?

Zeker weten minder. Ik heb het gevoel dat we op het vlak van ontspullen al jaren aan het toewerken waren naar de zomer van 2018, en onze geplande verhuis naar een nieuwe crib. In onze ogen zou dat een nieuwe start worden in een huis met veel en veel minder. Lees: de dozen die nog ongeopend op zolder stonden na de vorige verhuis konden het vergeten, die gingen niet mee. Net als de kilo’s andere spullen die we al lang niet meer nodig hadden. Het was een werk van jaren, van honderd keer naar de Kringloopwinkel en het containerpark rijden, van streng zijn en zo weinig mogelijk kopen dat we toch niet nodig hadden, maar ik kan met een belachelijke trots zeggen dat we er behoorlijk in geslaagd zijn.

Wij hebben lege kasten in het nieuwe huis, én veel. De vooruitgang die we -ook in ons hoofd- hebben geboekt is gigantisch. Dus check, keihard check. De nieuwe crib is er een met minder brol dan ooit tevoren.

IMG_0223

Wat dan weer niet wil zeggen dat ik niet belachelijk hard kan genieten van de eerste keer soldekes shoppen met de dochter. <3 Ook al had zij nu ook weer niet echt zo’n ongelooflijk cool jasje nodig.

Was er meer of minder stress in 2018? 

Ik durf te stellen: minder. Al was er nog te veel stress naar mijn goesting. Ik ken verschillende vormen van stress. Werkstress. Angsten. Piekerstress. Ik ben al een paar jaar niet meer in therapie, en alleen al dat is een goed teken. Ik zou het nog altijd boeiend vinden, en ik ben ervan overtuigd dat ik er ook deugd van zou hebben, maar ik heb het niet meer nodig om mijn hoofd boven water te houden.

Ik ben ondertussen ook twee jaar gestopt met alcohol drinken, en ook dat heeft mijn gevoelens van stress en angst en paniek serieus verminderd. Ik durf zeggen dat ik mentaal een pak stabieler ben dan een paar jaar geleden. Ik crash veel en veel minder. Ik zie de muur waar ik tegenaan zou kunnen knallen nu van heel ver aankomen, waardoor ik tijdig op de rem duw. Ik slaag er beter in om mijn grenzen te bewaken, ik probeer me minder te wentelen in een slachtofferrol, maar voor zoveel mogelijk dingen zelf verantwoordelijkheid te nemen.

Tegelijk ben ik ook maar een mens, en kan stress me nog gigantisch overvallen op een moment dat er eigenlijk niks aan de hand is. Enkele dagen geleden nog: ik stond op, besefte dat ik nog een half uur had waarin ik nog moest ontbijten en honderd dingen moest klaarmaken voor de kindjes, en ik ben erin geslaagd om met mijn gezaag de volledige gemoedstoestand van mijn gezin te doen kelderen op vijf minuten. Sorry hastjes. Dat was niet de bedoeling.

Dan is het bij mij vooral kwestie van een reality check, een lange harde blik in de spiegel, en dingen beter plannen. Dan lost het zichzelf weer op.

Niks onoverkomelijk.
Ik ben verre van perfect, maar ik word elk jaar een klein beetje beter.

Dus check.

Waren er meer of minder kilo’s in 2018? 

Ik heb het voor u gecheckt, want ik kwam niet zo heel vaak in de buurt van mijn weegschaal: exact even veel. Wat op zich al tof is na een jaar waarin ik naar mijn goesting wat te weinig bezig was met gezond eten en bewegen. Kun je van een succes spreken als de voornaamste boodschap is dat de schade veel groter had kunnen zijn? Ik denk het niet. Tegelijk: ik ben wel gestopt met cola light drinken, iets waar ik nog nooit eerder langer dan een maand in was geslaagd. En de laatste weken heb ik de vreselijke buikkrampen onder controle die mij vaak overvallen, en heb ik door dat heel veel te maken heeft met het consumeren van suiker en bloem. Die dingen laat ik alweer een paar weken zoveel mogelijk, en dat helpt gigantisch. Plus: mijn kleren zitten losser. Win win, dus.

Was er meer of minder sociale media in 2018?

Bwah. Ik ben een beetje hervallen. Niet met Facebook, dat ik nog altijd alleen gebruik voor mijn blog, online cursussen en contacten van de school van Dexter en Flo. Ook niet met Twitter, waar ik letterlijk al drie jaar niks meer van heb gelezen of gezien (en nog geen seconde gemist ook niet). Wel met Instagram. Ik post niet zelf, maar scroll er weer veel te veel door. Werkpuntje. Tegelijk: ik zat minder dan alle voorbije jaren vastgekleefd aan mijn smartphone. Heel vaak vergat ik hem een paar uur in mijn handtas. Dat vind ik dan weer wel goed, dat ik hem wat beu ben geraakt, eindelijk.

Werk&Leven_Anouck&Kelly-12

Was er meer of minder afleiding in 2018?

Veel minder. Lang verhaal kort: ik begon een podcast met Anouck, en haar zo veel vaker zien en moeten antwoorden op de vraag “hoe is het?” en “wat heb je gedaan om je work-life balance te verbeteren?” heeft ervoor gezorgd dat ik keihard aan de slag ben gegaan met de manier waarop ik werk. Plots zat er een systeem in. Een systeem dat ervoor zorgt dat ik minder uren werk, maar niet inboet aan inkomsten. Integendeel. Dankzij een combinatie van leren om te focussen op wat Cal Newport “Deep work” noemt, batching en het inzetten van themadagen kan ik de afleiding tegenwoordig beperken tot een minimum. Youri is me trouwens gevolgd, en kan er ook alleen maar positieve dingen over vertellen. Alles wat Anouck en ik het afgelopen jaar geleerd hebben op dat vlak is een beest van een online cursus geworden, die “Baas over eigen Tijd” heet.

We lanceren hem nog eens opnieuw binnen een paar maanden, zet je zeker op de wachtlijst onderaan deze pagina als je daar meer over wilt weten.

Dus. Tevreden, lilith?

Al bij al wel.
Het lijkt alsof er van dag tot dag weinig verandert, tot je eens echt gaat vergelijken met waar je vandaan komt.

Perfect is het allemaal niet, maar het is wel beter. Meer kon ik eigenlijk niet wensen, in een jaar met veel gedoe rond het bouwen en verhuizen naar de nieuwe crib.

Nu dat allemaal een beetje achter ons ligt, wil ik natuurlijk wel een strakker lichaam, borsten die de zwaartekracht beter trotseren, en de kalmte en het geduld van een zenboeddhist.

En snel wat.

(Stay tuned voor al mijn wilde plannen en voornemens voor 2019, trouwens. Ze komen er keihard aan.)