“Maar wat kan ik doeeeeeen?“.
“Ik heb geen speeeeeeeeelgoed“.
“Maar ik weet niet wat ik moet doeeeeeeeeeeen“.
Echt, als ik denk dat mijn zoon een zaag kan spannen, dan is dat in de vakantie doorgaans maal zeventien. Ik droom van een thuisblijfvakantie waarin ik ze gewoon in de tuin met opblaasbaar zwembadje kan steken, maar daarop is het nog minstens een jaar wachten. En als je weet dat de tuin het laatste is waar ons budget naartoe zal gaan, dan eerder vijf jaar. Oh well, een mens kan niet alles hebben, en al zeker niet tegelijk.
Toen ik onlangs een foto op Instagram deelde waarop Youri een gezelschapsspel speelde met de kindjes kreeg ik de vraag om eens een blogpost te maken rond fijne gezelschapsspelletjes voor jonge kinderen. Ik zou dat kunnen doen, maar ik ga mij zelfs nog wat meer uitsloven door ook wat andere tips te delen om uw gasten weg te houden van die deksele tv en die duivelse iPad. Wiens uitvinders wij hier op sommige momenten ook gewoon op beide knietjes willen bedanken, maar we proberen het gebruik nog altijd te beperken tot vaste momenten (als Flo haar middagdut doet en mama dit soort blogposts typt) en het zijn ook de eerste zaken die geschrapt worden als sommigen hier beginnen te spuwen, met dingen naar ons hoofd beginnen te gooien of hun zus een duw of stamp verkopen.
Deze dingen werden deze vakantie al getest en minstens voor vijf zalige minuten goedgekeurd door die van mij:
- De oude digitale camera. Misschien heb je er nog een in een schuif liggen die aan de kant werd geschoven toen de smartphone met fantastische camera zijn intrede deed. Dexter is niet alleen zot van foto’s maken (en doet dat ook lang niet slecht), sinds hij ontdekt heeft dat hij er ook filmpjes mee kan opnemen is het hek helemaal van de dam. Sinds hij weet dat Youri die filmpjes kan monteren voor de iPad, waar hij ze zevenendertig keer na elkaar kan bekijken tot hij pipi in zijn broek doet van het lachen (true story) nog meer.
- Gezelschapsspelletjes. Dexter is op een leeftijd waarop hij zeer graag gezelschapsspelletjes speelt, zolang hij niet verliest. Zijn absolute favoriet was zeer lang “Wie is het?” in deze versie van Finding Dory. Eens gekocht in het Kruidvat, en man, heeft hij daar al plezier van gehad. Sinds hij het cadeau kreeg voor zijn verjaardag werd dit spel evenwel keihard van de troon gestoten door Labyrinth, de brandweerman Sam editie. Zot is hij van dat spel, ook al heeft hij de strategie erachter nog niet volledig door, maar dat deert hem niet, en het lijkt precies wel bij elk spelletje beter te gaan. (en woah, ik zie dat ze er ook hebben van Cars 3 en Disney enzo, had ik dat geweten). Ook behoorlijk populair en goed te doen voor zijn leeftijd: Monza van Haba, een soort racespel.
- De bibliotheek. Wij hebben het geluk vlakbij die van Ieper te wonen (iets dat ik nog zal missen als we verhuisd zijn), en dus springen wij snel eens binnen. Ik herinnerde me een week geleden ineens hoe zot ik als kind was van de boeken van Guinness World Records. Geen zever, ik heb niet moeten opzoeken dat de langste man die ooit heeft geleefd Robert Wadlow heette en 2 meter 72 was. Dat is nog steeds parate kennis. Wij dus naar de bib om een paar boeken te gaan halen, en Dexter is ook helemaal mee. Hij heeft zelfs even overwogen om een gooi te doen naar de titel van langste nagels ter wereld, maar zag er weer van af toen ik zei dat hij dan wel nooit zijn broek nog open zal krijgen om naar het toilet te gaan. Oh, en van Lannoo kreeg ik onlangs de geweldige boekjes “Mijn kind knutselt graag” en “Mijn kind verveelt zich nooit“, vol spelletjes en knutselprojecten. Ik ben daar zelf absoluut geen held in, maar ze hebben me al een paar keer uit de nood geholpen thuis en in de vakantieopvang.
- Het good old uitstapje. Wij zijn al naar de ezelsboerderij geweest. Ook al naar de lokale zomerbar en de zelfplukboerderij. Al die plekken hebben gemeen dat ze niet ver zijn. Echt, een vakantie in een straal van 15 km rond de voordeur, ik kan daar steeds meer van genieten. Zeker nu de kindjes nog klein zijn. Mijn FOMO is de laatste jaren zo hard aan het oplossen dat het haast niet te vatten is. Ik ben nu content dat ik niet per se naar het strand of de Gentse Feesten moet van mezelf. Wat een opluchting, soms. Soms is een trip met het hele gezin naar de Colruyt ook al een heel avontuur en meer dan genoeg spanning en sensatie voor een dag.
- De emmer water. Echt, geef kinders een emmer water waarmee ze zichzelf of anderen nat mogen maken en ze zijn content. Zelfs die van mij. Ook altijd een hit: opdrachten geven. Vragen of ze zin hebben om mee te helpen met soep maken, of fruitsla. Of we samen chocoladetaart gaan bakken, of de was gaan plooien of ophangen. Als ik Flo de wasmachine laat vullen is ze het gelukkigste kind ter wereld. Geen idee hoe lang nog, maar ik profiteer ervan zo lang dat geluk deel uitmaakt van mijn bestaan.
Nog tips om de zomer door te komen? Deel ze aub! We zullen u zo dankbaar zijn.
Het is een beetje stom, dat mijn bloggoesting altijd volle bak terugkomt op momenten als het einde van het jaar, meestal ook exact de momenten waarop ik te weinig tijd heb om alle best of-lijstjes te schrijven die volgens mij interessant zouden kunnen zijn. Gelukkig zag ik ineens een oplossing opduiken op de blog van 
Amai, wat een reacties op 
Vandaag word ik vijfendertig. Say whut? Wil dat zeggen dat ik mijn crop tops en hot pants vanaf nu echt wel in de kast moet laten hangen en me volwassener moet gaan kleden? Dju toch, dat voelt haast net zo confronterend als op mijn zesentwintigste geen Go-pass meer mogen kopen. En dat, mijn vrienden, is vandaag dus ook alweer negen jaar geleden.
